Б б д ж у л ы Т. 0 14 Оц кол. П овестер мен ецпмелер. Алматы: Атамура
K e p i n журген адамньщ 6ipiHe
|
Төлен Әбдіков - Оң қол
| K e p i n
журген адамньщ 6ipiHe амандаскандай ж ай баракат колын усынды. Онын мунысынан к о н ш м н щ аптыгы су сепкендей ба- сылды. Ес1мд1 тез жиып, оз1мнщ даракы лыгым а катты опындым. Колына epHiMHin ушын ти п зш : — Хал1щз калай, жагдайьщыз жаксы ма? — дед1м сы- пайы гана. Кенет Б этиманы н аккуба ж узш ен соргалап турган жас- ты коргенде селк ете туст1м. Ж у р е п м тулап коя бердк (Жалпы эйелдердщ коз жасыньщ ер адамга деген 6ip ерек- ше 9cepi бар гой). Алгашкы сагыныш таскы ны бойыма кайта куйылды. — Ж ыламашы, жыламашы ещц, — деп жалындым кула- гына, 03iMHin де кощл1м босап бара жатканын ce3in, - жыламашы, бу не кылганьщ?.. Бэтима мен1н кеудеме басын суйеп, дыбыс та шыгар- май, т ы де катпай, анда-санда ею иыгы селюлдеп, унс1з жылады. ¥ з а к жылады. — Е, кайын журтын коргенде кыздар естед1, — дед1 жи- налып калган кем ш рлердщ 6ipi. — Агайын ел онай ма, са- гынады да... Бэтима к о з ш щ жасын суртпестен, сонау 6ip кымбат кундерд1 еске T ycip in , куана Караганда бул коз жасыньщ у закж ы лд ар отсе де умытылмай сакталган таза балалык, 97 д о с т ы к с а г ы н ы ш т а н туган к е з ж асы е к е н ш е т у с ш ш , 93iMHiH осы к е л к 1 м ш н улкен акыл болганына кандай куандым десещш! — KeMnip-ау, кудан келд1 гой, — д есп бipeyлep уйден шыккан аласа кара кемшрге. — Е-е, шырагым, ат-колж аман ба? — KeMnip магаН урсай- ын деп турган адамдай, кызарып кеткен Kepi коздер1мен ша- кырая карады. — Негып турсындар, уйге кipiндep. Ж а н - д у н и е м д 1 а с т а н - к е с т е н кы лган бимол1м ce3iM куш ш ол1 де баса алмай, к о н ш м босап, «олпнде Боти- мага косылып неге жыламадым» деп ©KiHin, уйге юрд1м. Уй ш ш д е жиИаздар тым коп екен, сол себепт 1 бeлмeлepi тар секыд1 к о р ш д ь Терезеге усталган жука жасыл перде уй imiH жанга Ж0йлi когшд1р, жумсак шугылага болеп тур. Мен болмеш т е п е шолып, ту сыртымдагы ютап сала- тын ш каф ты н устшде шул1 турган Ботима мен ку й е у ш ш ф отосуретш корд1м. Уйленер кезде тускен сею лдь Боти- манын устшде тойга киетш ак кейлек, омырауына гул када- ган. Bip миыгынан кул1мдеп, сумдык сулу болып TycinTi. К у й е у ш щ оте м укият таралган буйра шашы, объектив- ке тесше караган OTKip коздер1, денесш тым TiK устауы, жалпы ту р ш д е п оте керкем болып туссем деген cipecy бeлгici онын Ботимамен 6ipre, о з ш щ де бой-басын катты багалайтынын бiлдipiп тур. KeMnip б1зд1 оз болмесш е epTin апарды. Кызыл сиса- дан коктелген узын корпеге малдас курып отырдьж. Боти ма шай коюга KeTTi. KeMnip MeHin ел1мд1, руымды сурады. Осынша алые жермен куда болгандарын мойындады. — К ы з — к и я г а , — деп м ак ал д а д ы ол. — Б а я г ы д а келшшект1 атан туйеге калы к1лем, жасау артып, куда Tycin, алып кайтатын. Ka3ip енд1 заман баска. Балалар оздер1 к о ш л ж а р а с т ы р ы п , сы рттай косы л ы п жаты р... Ботим анын е л ш д е п коп туысканын бше бермейм1з... Бар- маган сон кайдан бiлeйiк... Ж анагы елшд1, жерщд! сурап жатканым сол гой... Yh... Кудайга шуюр! Жалгыз бала едь MiHe, eKi немерем бар... Агайын бар... Ж е г п деген емес пе осы!.. Ботима б!зд1 т о р п болмеге шайга шакырды. — Бара бершдер, карактарым, — дед1 KeMnip eciKTi колы- мен KopceTin. — Шай iniin, тыныгып алындар. Ж ол соккан шыгар. Кешке Б агдатта келер... Мен Kopi KeMnip мылжьщ- дай берем... Бэтима шайга акшыл туст1 женс1з кейл ек к и т к е л т отырды. - Апырау, сагындык кой, — деймш е н мен тустщ орта- сында отыргандай 6ip сез1ммен. — Ж аным-ай, осы турган е з щ с щ бе? «Иэ, ез1ммш гой» дегендей Бэтима маган карап, к у л т койды. - Апан куатты отыр ма? - Апамды кайтпас сапарга аттандырганбыз. Мен шай куйылган кесеш кетерген калпымда катып калдым. - Иманды болсын, - дед1м эрен дегенде. Баска ештене дей алмадым. У йткеш не дер1мд1 бшмед1м. «Бэтима байгус жалгыз апасынан айрылганда не куйде болды екен» деген ойдан к е н ш м босап, катты аяп, басым- ды кетер1п, жузш е карадым. Бэтима баганагы кещлд1 кушнде, еш уайымсыз табак- шадагы ш скен тауык е т ш щ 6ip жүктеу/скачать Достарыңызбен бөлісу:
|