Бағдарламасы бойынша педагогтерге арналған Алматыкітап баспасы 2016

Бір күні тышқан нан дүкеніне кірді. Сөреде жаңа піскен сап-сары бөлкелер үйіліп тұр екен. Піскен нан иісіне қызыққан тышқан тұмсығын жыбырлатты. Төмендегі бір бөлкені кеміре бастады. Осы кез- де күзетші келіп қалды. Тышқан зып беріп тысқа атып шықты. Бірақ алысқа ұзамады. «Апырай, қайдан шықты екен осыншама нан. Біліп алып, шыққан жеріне кірсем, ә!» – деп қызығып кетті. Тесіктен сақтана сығалады.

• 
  Нан, нан, сен қайдан шықтың? – деді сыбырлап.
  
• 
  Сатушыдан сұра, – деді нан. Тышқан сатушыға келді.
  
• 
  Сатушы, сатушы, нан қайдан шығады?
  
• 
  Наубайшыдан сұра, – деді сатушы.
  

• 
  Нан қайдан шығады, – деді бір наубайшыға келіп.
  
• 
  Диірменшіден сұра, – деді наубайшы.
  

• 
  Диірменші, диірменші, нан қайдан шығады? – деп сұрады.
  
• 
  Комбайншыдан сұра, – деді қырманшы қарт.
  

• 
  Комбайншы, комбайншы, нан қайдан шығады? – деп сұрады.
  
• 
  Көктемде тракторшы жер жыртып, егінші тұқым себеді. Егіншілер оны күтіп баптайды. Көп еңбек сіңіреді. Міне, мынау қалың астық – сол көп еңбектің жемісі. Нан еңбек арқылы табылады, – деді комбайншы.
  
• 
  Ой, мұның азап қой. Мен шалқайып жатып-ақ нан таба беремін, – деп қутың-қутың етті тышқан.
  
• 
  Әне, мысық келе жатыр! – деді комбайншы. Сол-ақ екен тышқан бір ескі інге зып берді.