Бағдарламасы бойынша шығарылды Досжан С. Д 64 Үлкен үйдегі үрей. Алматы: Жазушы, 2013. 304 бет
жүктеу/скачать 1,47 Mb. Pdf көрінісі
|
Үлкен үйдегі үрей
| Сәуле Досжан
97 – Осыдан Өсер келсін, үйге қарамай, бала тауып отыра берем. Есіңізден танып, түнімен бала тербетіп, күнімен жая- лық жудырмасақ па сізге, – деп келіні əзілдеп қойса: – Ой, айналайын аузыңа май. Менің күшім барда ба ла- ла рың ды бақтырып пайдаланып қалмайсың ба? – деп мəз болады. – Апа, немене балаңыздан хат келген бе?, – деп сөйлей келген Науат жанына жайғасты. – Келер де... Мыналары өткен айдағысы ғой. Раушанға қай та ла тып оқытып отырмын. И...тəйірі-ай, қайбір дейсің, са ғын ған соң əр сөзін тыңдай бергің келеді екен, – деп ақ тал- ған дай болды. Кемпірдің сезімін ұғатын Науат па, мұр нын бір сіңбіріп жіберіп: – Шалқарбай өткенде бір жазғанында «жаралы болдым, орыс сəнитар қыз құтқарып алды, сол қарап жатыр», – деп ті. Содан бері хат та, хабар да жоқ, – деп өз «жырын жырлады». – Кім қараса, ол қарасын, тірі болса болды да. Жа ра лан- ған дар қайтып оралып жатыр дейді ғой, – деді Əсиқа. – Оралса қанеки, Апа, сүйіншісі сізге, – деп жіпсиген көзі біржолата көрінбей мəз болды Науат келіні. – Жеңеше, сол санитарканы ала келсе қайтеміз? – деп Рау шан күлді. – Өзі аман келсе болды, балаларына ие болсын. Менің ден сау шы лы ғым жоқ, – деп Науат сəл мұңайып қалды. – Е, əкелсе несі бар ана сенің нағашы шешең құсап бəй бі- ше боп отырады. Сəнитар болса тіпті жақсы, ден сау лы ғы на қарайды. Науат баласын бағады, – деп Əсиқа сөздің ая ғын əзілге айналдырды. Госпитальға түскелі хабар жоқ деп жүрген Шалқарбай күн дер дің күнінде баяғы хатқа жазған санитаркасын по йыз- бен алып келді. Аудандық военкоматтан өкіл келіп екі-үш күн бұрын ескертті. – Шалқарбайды бір медсестра алып келе жатыр, дайын оты ры ңыз дар, – деді. |