Бағдарламасы бойынша шығарылды Досжан С. Д 64 Үлкен үйдегі үрей. Алматы: Жазушы, 2013. 304 бет
жүктеу/скачать 1,47 Mb. Pdf көрінісі
|
Үлкен үйдегі үрей
| Үлкен үйдегі үрей
Содан соң екі қолды алқымға салды. Елестің қолының табы- нан оянып кеткен əйел аласұра қарсыласты. Даусы шық пай, қы рыл да ды. «Шəлиға, ойбай, ойбай...», – дейді. Үй де гі лер шырт ұй қы да. Шешесінің аяқтарының ербеңдегенінен Ер- генбек оянып кетті. – Апа...апа, – деп қыңқылдап шешесіне жармасты. Сол кезде елестің қолдары шеңгелін босатып, Хадишаның тыны- сы кеңіп, көзін ұлғайта ашып, жан-жағына қарады. Терезе- ден түскен сəулемен таңғы елес болып Арслан ғайыпқа сіңіп бара жатты... Ақ көйлек-дамбалынан, күжірейген желкесінен, ұс та ра- мен қырғызған басынан артынан жирен шалын анық та ны- ған əйелдің қайта көзі ілінбеді. Қолымен кеңірдегін ұстап көр ді, ауырмайды. «Біссімілла», – деп даусын шығара ай- тып көрді, тілі де, үні де бар. Аяқ-қолын қозғап көрді, бəрі орнында, өз қызметін атқарып тұр. Тек жүрегі дірсілдей со ға ды... Ақырын басын көтеріп, жайлап тұрды. Сап-сау... «Ойпырмай, сорлы жирен шалға бір құран ба ғыш та мап тық- ау», – деп ойлады да іле-шала «Не деп бағыштаймын, өлді деуге – моласы жоқ, көмгенін өзінен басқа тірі жан көр ген жоқ. Əсі лі, соның қаны-ау Төрегелдіні жібермеген. Енді ке- зек ма ған келген шығар», – деп ойлап, зəре-құты қашып таң- ды атырды. Шəй үстінде Шəлиғаға: – Арсланға бір құран оқыту керек еді, – деп көріп еді, онысы: – Ханым, тірі адамға құран оқыта ма екен, – деп шошып кетті. – Кім біледі, заман алмағайып болып кетті ғой. Тірі дей- мі сің, – деп міңгірледі. – Иə, қожайыным тірі болса жалғызын іздеп бір келер еді ғой, – деп Шəлиға тіпті көзіне жас алды. Ойпырмайдың адал- ды ғы нан Хадиша тірідей жерге кірді. Өмір бойы жирен шал- дың кірін жуып, қалған асын ішіп, қорасында жатқан Шə ли ға дəл осы сəтте адамгершіліктің ұшар басында тұр ды Ха ди ша |