оқушылар мен мұғалімдердің
сенімсіздігін
туындатып, мектептерда
демократиялықтың дамуына кері ықпал еткенін атап өтеді [289, 6.4].
С.Д.Мұқанова, басқару теорияларына сүйене отырып, басқару моделініқ
негізгі белгілері мен оның мазмүны жалпы білім беру жүйесінің мақсатына
қатысты анықгалатынын атап өткен. Ол, сонымен қатар, М.Ж.Жадринаның
кеңестік дәуірдегі «білім беру мақсаты жан - жақты дамыған тұлғаны
қалыптастыруды көздей отырып, мектеп бітіруші моделінің ғылыми негіздері
жасала бастады. Бірақ олардың барлығы да сол кездегі идеологияға сай
тоталитарлық - бюрократиялық сипатга болғандықтан білім берудің мазмұны
оқушыларды белгілі бір білім қорымен қаруландырды көздеді. Осылайша,
мектепте білім бердің мақсатты ұстанымы, сонымен қатар, жалпы оқытудың
әдістемелік жүйесі қоғамның белгілі бір талаптарына жауап бере отырып,
қоғамдық өмірдің тұрақтылығын қамтамасыз етуге бағытталды. Бұл өз
кезегінде тр[ғаның өзіндік ерекшеяігі мен дербестігіне назар аудармауға
экелді» деген тұжырымын келтіреді [246,6.71].
Білім беру саласын жаңарту ж ә н е . соған сай басқаруды жетілдіру
бағытгары еліміз тәуелсіздік алғанынан кейін жаңа көзқарастар, тын I
идеялармен толыға бастады. Әлемдік білім беру жүйесімен интеграциялану
талаптары кұзыреттілік сапаларын қалыптастыру, нәтижеге бағытгалған білім
беру, бэсекеге қабілетті мамандар даярлау міндеттерін алға қоюда, осыған
байланысты
басқару
қызметі
арқылы
білім
беру
үрдісінін
барлык
қатысушыларын дамыту қажетгігі пайда болуда. Бүл туралы С.Д.Мұкзнова
соңғы кездері мектепішілік басқарудағы дәстүрлі көзқарастардың өзгеруін
баскарушы жүйенің басқарылушы жүйенің жаңа сапасын қалыптастыру
мақсатында оған ықпал етуі, басқару арқылы педагогтар енбегін ғылыми
ұйымдастырыла бастауымен байланыстырады [246, 6.65].
Т.М.Баймолдаевтың
еңбектерінде
мектепішілік
басқЕфудын
негізгі
мәселелері жүйелі түрде 1970-1980 жылдары зерттеле басталғаны айтьшып,
оның даму кезевдеріне шолу жасалған. Оның пікірінше, «бүл кездері мектепті
асқару барысында кейбір жағдайларда «адамдық фактор» - «адамнан»
алшақтау түрды. Мектепті басқару теорияс
ы
әлеуметтік түрғыда нашар
дамыды, онда басқаруды демоқратияландыру мен гуманизациялау процесіне аз
назар аударылды. Бұл олқылықтар Қазақстан егемендік алғаннан бастап (1991)
шешімін таба бастады. Білім беру саласындағы мемлекеттік саясат елдегі болып
жатқан саяси-экономикалық және әлеуметтік жағдайларға сэйкес онын
қазақстандық жаңа үлгісін жасауға бет бұрды. Осы жылдардын ішінде білім
еру жүиесю реформалау бірнеше кезеңдерден өтті».
Сонымен қатар, автор
өзінің зерттеу еңбектерінде «мектепті басқару», «жалпы білім беретін мектепті
асқару» ұғымдарына
берілген анықтамаларды жүйеге келтіре отырып-
«жалпы оілім беретін мектепті басқару дегеніміз - бұл
ғ ы л ы м и - п е д а г о г и к а л ы к
және ¥ ымдастырушылық функциясы сәйкес келетін, жас ұрпақты
э л е у м е т г і к -
^К^ ° МИКаЛЬІК жэне ¥йымдастырушылық-педагогикалық процесте окытып-
[
2 9
^ ИбЛ0 ] Т1Н МСКТеП '° 'н ТИ’МДІ ұйымдастыру» - деп өз анықтамасын береД'
жүктеу/скачать
Достарыңызбен бөлісу: