Патогенезі.
Инфекция қақпасы адам ішек-қарын жолы. Қоздырғыш энтероциттер
микробүрлері бетінде дамиды (көбееді), бірақ эпителияны зақымдамайды және қабыну
процессін шақырмайды. Экзотоксин (холероген) энтероциттерге әсер етіп, аденилатцикла-
заны активтейді, сөйтіп ішек саңалауына су мен электролиттердің гиперсекрециясы байқа-
лады. Осының салдарынан аш ішек кілегей қабаты өте көп мөлшерде түзетін изотониялық
сұйық-тық тоқ ішекте қайта сорылып үлгере алмайды. Одан әрі айқын диареялық синдром
дамып, сусыздану байқалады. Энтероциттердің, оған бекіген вибриондармен бірге
сылынып түсуі эпителияның қоздырғыштан тазалануына ықпал етеді. Науқастың нәжісі
сыртынан қарағанда «күріш қайнатпасы» сықылды болып көрінеді. Дамитын организмнің
дегидратациясы дерттің негізгі патогенетикалых көрінісі болып келеді. Оның дамуның
соңғы сатысы гиповолемиялық шоктың дамуы.
Декомпенсацияланған сусыздану салдарынан токсикоз, жедел бүйрек жетіспеушілігі,
гипокалиемия, ми қан айналымының бұзылуы пайда болады. Сонымен қатар гипоглике-
мия, кома, құрысу байқалуы да мүмкін.
Жіктелісі.
Қоздырғыш түрі бойынша
.
Түрі бойынша
: типті, типті емес
. Ауырлық
дәрежесі бойынша:
жеңіл, орташа ауырлық дәрежесі, ауыр, алгидті жағдай
.
Достарыңызбен бөлісу: |
