Патогенезі.
Балалар
йық жара ауруына
тұқым қуалайтылын бейімділік
келесілермен білінеді:
•
асқазан клегей қабатының құрлысының генетикалық детерминирленген ерекшелік-
терінде
– гастрин-гистаминөндіріші жасушалардың (G және Ecl) санының көбеюінде,
бас және қоршау жасушалардың көбеюімен білінетін түбі (фундальды) бездерінің
гиперплазиясы;
• асқазан кілегей қабатының тұқым қуалаған пепсиноген А түзуінің артуына байланысты
қышқылдық-пептикалық жаугершілігінің жоғарлауынан
, сонымен қатар құрамында 3
фракцияның (Pg3) басымдылығымен білінетін пепсиноген А-ның сапалық
ерекшелігінен;
• он екі сақиналы ішекке қышқыл сұйықтықтың, оның антральды бөлігінде сілтіленуге
дейін, түсуіне қарсылық ететін запқыш рефлекстің төмендеуімен білінетін
асқазан
моторикалық функциясының ерекшеліктерінен;
• муцин түзу қарқынының, сонымен қатар дені сау балалармен салыстырғанда бикарбо-
наттар түзілуінің төмендеуімен білінетін кілегей қабатының қорғаныс қабілетінің
төмендеуінен.
Сыртқы орта факторлары
нейрогуморальды реттеудің кейбір бөліктердің өзгертуге,
қышқылдық-пептикалық факторлардың активтілігіне әсер етуге, қорғаныстық-кілегейлік
кедергінің жағадайын қалыптастыруға қабылетті. Пилородуоденальды аймақта ұзақ уақыт
қышқылдық жағдайда болуы эпителияның метаплазиясына ықпал етіп, Нр енуіне
бейімдеп, эпителияны зақымдап, кілегей қабатының қорғаныс қабілетін басып,
аутоагрессиялық реакцияны қоздырады. Ең бірінші, ульцерогенезде Нр штамының, CagA
және VacA фенотипі бар және ең жоғары цитолитикалық активтігі бар, бірінші типі
маңызды болып келеді. ОЖА байқалатын балалардың 90%-да, басқа штаммдарға
қарағанда вируленттігі 4 есе басым болып келетін, бірінші штамм анықталады.
621
|