-түзiлу кезеңде ДНҚ екi еселенiп (репликация), белоктар (цитоплазмадан ядроға түсетiн, қайта түзiлген ДНҚ орайтын нуклеосоманы қамтамасыз ететiн гистондар) түзiлуi жүредi. Хромосомалар, центриольдер саныда екi еселенедi. Кезең көптеген жасушаларда 8-12 сағат iшiнде өтедi.
-түзiлу соңы кезең митозға дейiн жүредi. Жасуша бөлiнуге дайындалады. Бөлiну процесiне қажет центриольдер пiсуi, қуат қоры жиналуы, РНҚ, белоктар (тубулин) түзiле бастайды. Кезеңнiң ұзақтығы 2-4 сағат құрады.
Жасушаның күрделi бөлiнуi, митоз (mitosis, грек.-жiп), кариокинез 1-3 сағат iшiнде аяқталып, жас жасушаларға материалдарының тең бөлiнуiн қамтамасыз етедi.
-митозда (кариокинезде) негiзгi: про-, мета-, ана-, телофазалар болады.
-профаза (көрiну) хромосома конденсациясынан басталып, жарық микроскопта хромосома жiпше тәрiздi құрылымдар болып көрiнедi. Әр хромосома қос паралель жатқан хроматидтерден (түс, тәрiздi, ұқсас) тұрып, центромерлер (бөлiк) аймағында байланысады.
-ядрошықпен ядро қабығы кезең соңында жоғалып кетедi, кариоплазма цитоплазма құрамымен араласып, миксоплазма (аралас) түзедi. Центриолилер жасушаның қарама - қарсы беттерiне ауысып, митоз ұршығы жiпшелерiн бере бастайды. Центромера аймағында ерекше белок кешендерi - кинетохорлар құрылады.
-кинетохорларға ұршықтың кейбiр микротүтiкшелерi жабысатындықтан-кинетохорлар микротүтiкшелерi деп, жасушаның бiр полюсiнен екiншi полюсiне дейiн созылып орналасқан ұршық микротүтiкшелерiн-полюс микротүтiкшелерi, ал ұршықтан тыс жатып, жасуша ортасынан плазмалеммаға бағытталған микротүтiкшелердi - жұлдызша немесе нұр шашуы деп, атайды.
Митоздың мета-, ана-, телофазасы
Митозды немесе кариокинезді 1879 жылы П.И. Перемежко мен В. Флеменг жазған. Бөлінетін клетка төрт кезеннең өтеді.
-метафазада хромосомалар конденсациясы ең жоғары деңгейге сәйкес, митоз ұршығы экватор аймағына шоғырланып, метафаза тақташасын немесе аналық жұлдыз бейнесiн құрады.
-анафазада хромосомалар бiр мезгiлде хроматидтерге бөлiне бастап, жасушаның қарама-қарсы полюстерiне 0,2-0,5 мкм/мин. жылдамдықпен ұршық микротүтiкшелерi бойымен беттейдi.
-телофаза кезiнде жас жасушалар ядролары қайта құрылып, бөлiнуi тоқтайды. Жас жасушалардың конденсияланған хромосомалар айналасына көпiршiктер жарғақшаларынан кариолемма қайтадан қалпына келедi. Онымен қалыптасудағы ламина байланысады, қайта ядрошықтар пайда болады. Ядро бiртiндеп үлкейiп, хромосома шиыршықсыздануы күшейiп, хроматинге айналады.
сөйтiп жасуша цитоплазмасы екiге бөлiнiп (цитотомия-грек. қақ айыру; цитокинез-грек. қозғалыс деп аталады), қос жас жасуша пайда болады.
Амитоз
-жасуша негiзiнен екi түрлi әдiспен бөлiнiп (митоз, амитоз) және мейоз, эндомитоз жолдарымен көбейедi.
-амитоздағы бөлiну ұршықтың түзiлуiнсiз жүредi. Хромосома шиыршықтанбайды, ядро ұзарып, ортасы жiңiшкерiп, тiкелей екiге бөлiнедi. Одан кейiн жасуша цитоплазмасы бөлiнiп, бiр жасушадан екi жасуша пайда болады. Кейде жасуша ядросы бiрнеше рет тiкелей бөлiнiп, ал цитоплазмасы бөлiнбей қалады. Онда жасушаның бiрнеше ядросы болады.
-амитоздың - өндiру (генаративтi-жасап шығару; пайда болған жас жасушалар қайтадан митоз жолымен бөлiнiп, қалыпты қызметiн толық атқара алады), керi даму (өзгеру-дегенеративтi, жасушаның ыдырау, өлу процестерiне байланысты), қайта әсерленген (жауап, реактивтi-организмге қандай да болмасын әсерлер ықпалынан туады) түрлерi болады.
Мейоз
-мейоз жыныс жасушаларының бiрiнен соң бiрi жылдам жалғасатын екi–жою, теңестiру бөлiнуi. Онда қысқа кезеңаралық болып, түзiлу кезеңi болмайды. Сондықтан екiншi бөлiну алдында ДНҚ қосарлануы жүрмейдi.
-әр бөлiнуде про-, мета-, ана-, телофазалар болады. Мейоз митозға қарағанда өте ұзақ жүредi. Бiрiншi мейоз профазасының түрленуi өте күрделi өтiп, ұзақ уақыт алады. Кейiнгi бiрнеше күндерден жылдарға созылуы мүмкiн.
-1-профазада ДНҚ молекуласының жекелеген бөлiгiнiң жаңадан пайда болған тiркестерiмен, бiр жұпқа жататын хромосомалар арасында үлескiлер алмасуы, рРНҚ, иРНҚ түзiлулерi, ядрошықтар белсендiлiгiмен сипатталады. Мұнда кариолемма сақталады.
-1-профазада бес саты: лептонема, зигонема, пахинема, диплонема және диакинез болады.
-лептонемада (грек. жiңiшке, жiп) хромосомалар екi еселенген (қосплоид) күйде, жiңiшке, ұзын жекеленген жiп тәрiздес, ұшы жуан (оны хромомерлер деп атайды) болады.
-зигонемада бiр жұп хромосомалары бiр-бiрiне жанасып, ұзына бойы бiрiккен қос жiп тәрiздi қосылады. Бұндай қосылу - конъюгация деп аталады. Ол хромосоманың шетiнен, центромерлерден бастала алады.
-пахинемада (жуан) бiрiккен бiр жұп хромосомалар жұптасып-бивалент түзедi. Хромосомада екi хроматида, бивалентте екi хромосома болатындықтан, бұл бейне - тетрада деп аталады. Конъюгация бiтiп, хромосомалар ажырасуы басталады.
-диплонемада конъюгация соңындағы хромосомалар бiр-бiрiмен кейбiр нүктелерде ғана байланысады. Осы қиылысқан жерлердi - хиазмалар деп атайды. Оның тұсындағы айқасулар биваленттер құрамына кiретiн хромосомалардың бiр-бiрiнен толық ажырасуына бөгет жасайды. Осы кездегi тұқым қуалау ерекшелiктерiн, алмасуын - айқасу (кроссинговер) деп атайды.
-диакинезде (қозғалыс) биваленттер қысқарып, хромосома хроматидтерi болар-болмас қана байқалады. Жекеленген хромосомалар саны азайып, хиазмалар олардың ұшына ығысады.
-1-метафаза ядро қабығының ыдырауынан басталады. Ядрошықтары жойылып, бөлiну ұршығының дамуы басталады. Хромосомалар экватор тақташасына шоғырланатындықтан, санауға қолайлы жағдай туады.
-1-анафазада тек хиазмалар жоғалып, олар биваленттер ұшынан сырғып түседi, не болмаса метафазаның соңында үзiлiп қалады. Бұл кезең соңында хромосомалар саны әр полюсте гаплоидты болады.
-1-телофазада хромосомалар полюске жетедi, ядро қалыптасады да, цитотомия басталады. Жас жасуша пайда болады. Қысқа кезеңаралықта мейоздың екiншi бөлiнуiне дайындық басталады.
-мұнда ДНҚ, белок-гистондардың түзiлуi жүрмейдi, бiрақ қуат жиналады, бөлiну ұршықтарына қажет белок–тубулиндер түзiледi.
-одан кейiн мейоздың екiншi бөлiнуi басталады, ол митозға ұқсас өтедi.
-мейоздың митоздан айырмашылығы, бiрiншiден-кезеңаралығы қысқа, тiптi жоқ десе де болады; екiншiден-ядросы қатар екi рет бөлiнетiндiктен жасушадағы хромосомалар саны екi есе азаяды.
-мейоз жолымен пайда болған төрт жыныс жасушадағы хромосомалар гаплоидты, олардың әр қайсысында бiр жұпқа жататын хромосомалар конъюгациясынан өзара бөлiктерiмен айқасуынан тұқым қуу қасиетi де әр түрлi болады.
Эндомитоз
-митоздың бiр түрi, бұзылмаған ядро қабығы iшiнде бөлiну ұршығы құрылмай-ақ, хромосомалар саны көбейедi.
-эндомитоз жиi қайталанса, хромосомалар саны айтарлықтай көбейедi, онда сақталатын ДНҚ екi есе өсiп, көпплоидты болады, ядро көлемi ұлғаяды.
-Көпплоидтылық митоз аяқталмай, қос ядролы жасуша цитотомиясы жүрмесе де болуы мүмкiн. Бұл жасуша қызметiнiң белсендiлiгiн көрсетедi. Жасушаның көпплоидтылығы бауыр, қуық эпителийi, ұйқы және сiлекей бездерiнiң соңғы бөлiмдерiндегi жасушаларға тән.
Бақылау сұрақтары:
1.Кариокинез дегеніміз не?
2. Митозбен мейоздың айырмашылығы неде?
3. Эндомитоз қалай жүреді?
4. Мейозда неше кезен болады
Әдиебеттер: 7.1.1-7.1.12 (негізгі әдебиеттер), 7.2.1-7.2.16 (қосымша әдебиеттер)
2 Модуль Жасуша – элементарлық биологиялық жүйе
№11 дәріс тақырыбы: Клеткадағы энергияның түрлену механизмдері
Дәріс жоспары:
Энергия түрленнуінің алғашқы механизмі, редокс циклі және клетка цитозоліндегі макроорганикалық қосылыстардың синтезі.
Тотығу фосфорлану және фотосинтетикалық процестердегі энергияның түрленуі.
АТФ синтезінің хемиосмостық теориясы.
Энергия түрленуінің екінші реттік механизмі.
Механикалық қозғалысты, трансмембраналық заттардың тасымалдануын, биосинтезді, клетка бөлінуін энергиямен қамтамасыз ету жолдары
Клетка механизмді альтерациясында инициялдық және бастаушы қызметінде жиі ұштасады. Энергия жинау ресинтезі кезеңдерінде анықтап қарасақ, АТФ - көліктің , сонымен қатар энергия пайдаланулары АТФ пен бірдей. АТФ ресинтезі оттек тапшылығы нәтижесінде және метаболизм субстраттарының матадан жасалған дем ферменттерінің белсенділіктерінің төмендеулері, зақым келулер және митохондриялардың қиратулары, Кребс цикл реакциялары және молекулалық оттекке электрондардың тасымалдауын жүзеге асып жатыр , кездесетін – АДФ бұзулып жатыр .Макроэнергиялық байланыстарда АТФ энергиясы нормада; оның синтезі орындарға: митохондриялардан және гиалоплазмалардан эффекторлы құрылымдарға ( миофибриллдер, мембрандық иондармен « насостарға» және т.б.) жеткізіп отырады. АДФ ферментті жүйелерінің қатысуымен - АТФ - транслоказы ( адениннуклеотидтрансферазы ) және креатинин - фосфокиназы ( КФК ) болып табылады. Адениннуклеотидтрансфераза энергиясы фосфатты байланыс макроэргияны қамсыздандырып жатқанда АТФ митохондриялардың матриксынан олардың ішкі мембранасы арқылы онан әрі креатин креатинфосфата білімімен , біліммен АДФқа креатинфосфата фосфатты тобын тасып, клеткалы құрылымдардың КФК эффекторлы цитозоль түзеді. АТФ , және клетка тіршілік әрекеті процестерінде қолданылып жатыр Энергия ферментті жүйелері әртүрлі патогендік агенттермен сонымен қатар зақымдалған болса да, жалпы ұстау фонында не себепті биік тіпті АТФ торында оның тапшылығы (клетка гипоэргозы ) энергия шығыны - үрлеуші құрылымдарда дамуда .Торлардың энергиямен қамтамасыздандырылуының бұзуылу тәртібінің жойылуы олардың тіршілік әрекетінің жеткілікті өнім шарттарында дамып жатқандығының дәлелі. Механизмдердің зақым келу нәтижесімен энергия пайдаланулары төмендеу шотының артынан ең алдымен АТФ белсенділіктері ( АТФаза - томиозин , +, Na +- тәуелді АТФаза плазмолеммалар , Mg 2+- тәуелді АТФазы «кальций») болуы мүмкін. Демек , клеткада нормалы немесе жоғары ұстау шарттарында тіпті клетканың тіршілік әрекеті тәртібінің жойылуын АТФ негізге алып отыр .Клеткалардың мембрандық аппарат функциялары ферментті жүйелердің, иондардың және сұйықтықтың теңдігінің , сонымен қатар клетка реттеуі механизмдерінің энергиямен қамтамасыздандыру тәртібінің бұзылуын жою факторларының біреуімен ғана өз кезегінде байланыстырады. Организмде кальций иондарының ролін Рингером деген ағылшын биохимигі 1883 жылғы алғашқы рет көрсеткен. Көп кешікпей Са2+ жетіспеушілігі жанында клеткадан тыс сұйықтықта болып жатқандығын айқындады: 1) қан тоқтатудың бұзылуы ; 2) организмдегі қатты маталар құрылымының өзгеруі; 3) клетка аралық әрекеттестіктің бұзылуы .
Егер мембраналардың бүтіндігін бұзсылса, онда каналдардың 3 түрі арқылы саны торға Са 2+ тигізіп жатыр: 1) хемосезгіш Са2+- канал , арнайы фармакологиялық дәрілермен ашық байланысады ; 2) жылдам потенциал – Са-ге тәуелділер 2+- канал , мембрана қайтадан зарядтау қысқа мезгіліне дейін ашылады; 3) баяулар потенциал – Са мен тәуелділер 2+- канал , клеткалы мембрана деполяризациясы шоттың артынан тұрақты ашық байлануы. .Гиперкальциемии шарттарында , сонымен қатар бұзу жанында - процестердің қабыну жанында , гипоксии Са артық сан түсуі 2+ торға баяу каналдармен нақ байлаулы .
Клеткадан кальций қашықтауларының бұзылу себептері. Негізінде бұлардың бұзулары - мембрандық насостардың зақым келтіріп жатқандығында:
1)гипоксии; 2) ашығуда; 3) Кребс циклы ферменттерінің белсенділігінің бұзуында; 4) процестердің бытырап кетуінде тотықтыратындығы; 5)АТФ креатинфосфатты митохондрияларынан транспорттық жүйенің бұзылуында.
Митохондриялардың бұзылуы Са2+- шоғырлаушы функциясы. Клеткада да 2+ Са сандары ұлғаюға ертіп әкеліп жатыр . Барлығы келесі себепті факторларды көрсетіп отыр: 1) тор гиперфункциясы , жоғары шығынмен бірге жүрілуші АТФ; 2) гипоксиямен матадан жасалған; 3) азаю - осмотикалық қысымдар , ауыр металдардың тұздардың әрекеті. Барлық митохондриялардың ерекшелігі ісіп-кебуінің себебінін сипаттап беріп жатыр .
Бақылау сұрақтары:
1 Клетканы энергиямен қамамасыз ету.
2. Энергия түрленуінің алғашқы механизмі?
Әдебиеттер: 7.1.1-7.1.12 (негізгі әдебиеттер), 7.2.1-7.2.16 (қосымша әдебиеттер)
Модуль 3 Көпклеткалы организмдердін бөлінуінің реттелуі, жасушааралық және жасуша ішіндегі сигнал беру механизмдері, жасуша патологиясы
№ 12 тақырыбы: Жасушааралық және жасуша ішіндегі сигнал беру механизмдері
Дәріс жоспары:
Клеткааралық қарым –қатынас.
Эндокринді, паракринді және синапстық жүйенің химиялық сигнализациясы.
Екінші реттік мессенджерлер, клетка бетінің рецепторлары.
Бір клеткадан басқа клеткаға сигнал беру жолдары.
Арахидон қышқылының және оның туындыларының клеткашілік сигнализация процестеріне қатысуы Cа+ рөлі.
STAT- белок көмегімен сигналды клткалық рецепторлардан геномға жеткізу
Көпжасушалы организмдердің дамуы жасушалардың бірін-бірі қолдау қабілетіне негізделген. Бұл қабілеттік жасушалар дамуын реттеуге, ұлпадағы олардың құрылымына, жасушалардың өсуі мен бөлінуін бақылауға, әртүрлі белсенділіктерін үйлестіруге қажет. Жоғары саты жануарларының жасушааралық өзара іс-қимыл жасауының зор мәнділігі мен күрделілігі бұл процестердің көпшілік бөлігі барлық тектермен (ген) байланыста екенінің мүмкіндігін береді. Жасушалардың бір-бірімен байланысын үш тәсіл қолдайды: олар бірталай қашықтықта орналасқан жасушаға белгі беретін химиялық заттарды бөледі; басқа жасушалармен тікелей түйісетін, басқаларға әсер ететін, плазмалық жарғақпен байланысқан белгі молекулаларын шығарады; екі жасуша цитоплазмасын тік қосатын саңылаулы түйіспе құрады.
Химиялық белгінің үш түрлері (типтері): дененің көптеген жасушалары бір немесе бірнеше белгі заттар бөледі. Олар жергілікті химиялық селбестіргіш (медиатор) болып келеді, себебі ыдырайды немесе өте жылдам сіңеді, сондықтан тек жақын төңірегіндегі жасушаларға ғана әсер етеді; арнайы эндокринді жасушалар гормондар түзеді, олар қанмен тарайды және жасуша-нысанаға әсер етеді, әрі олар организмнің түрлі бөлімдерінде болуы мүмкін; жүйке жасушалары өз жасуша-нысаналарымен арнайы түйіспе (химиялық жалғама – синапс) құрады да, тек өте жақын орналасқанға әсер ететін химиялық зат – жүйке селбестіргіш (нейромедиатор) түзеді. Ол әр жалғамада тек бір жасуша-нысанаға әсер етеді.
Эндокринді және жүйке жасушалары арнайы химиялық белгілерге арналған, олар бірігіп, жоғары саты жануарлары денесін түзетін миллиард жасушалардың түрлі белсенділігін үйлестіреді. Жүйке жасушалары эндокриндіге қарағанда ақпаратты өте жылдам береді, өйткені алыс қашықтыққа белгі беру үшін, оларға диффузия, қан ағымы қажет болмайды да, белгі (сигнал) жүйке талшығымен электрлік тітіркеніс арқылы беріледі. Тек нейромедиатор бөлетін жүйке ұштарында бұл тітіркеніс химиялық жалғамаға қайта айналады. Нейромедиатор микроскопиялық қысқа қашықтыққа диффузия жолымен жасуша-нысанаға жетеді, миллисекундтен аз уақыт алады. Ал гормондар қан ағымында өте күшті сұйылған, тіпті төмен қоюлықта қабілетті болуы керек. Нейромедиаторлар болар-болмас сұйылады, ал оның қоюлығы жасуша-нысананың кейбір бөлімінде өте жоғары болуы мүмкін.
Гипоталамус – эндокринді жүйенің басты реттеушісі. Мидың-гипоталамустың белгілі бөлімінде эндокринді және жүйке жүйесі бір-бірімен физикалық, қызметтік байланыста болады. Гипоталамус тікелей гипофиз үстінде орналасқан, онымен гипофиз аяқшасы жалғасқан. Гипоталамус өзінің тікелей қызметін жасушалар көмегімен іске асырады, олар жүйке және эндокринді жасушалар ерекшелігін үйлестіреді: олардың электрлік тітіркеніс өткізуге қабілетті өсінділері бар және белгі молекулаларын қанға түсіреді. Сондықтан мұндай жасушаларды нейротүзінді (нейросекреттік) деп атайды. Гипоталамустың нейросекреттік жасушаларына мидың жоғарғы бөлімі жасуларымен түрткі салса, онда бұл жасуша гипофиз аяқшасы қан тамырларына анықталған пептидті гормондар бөледі. Ол гипофиздің түзіндісі арқылы басқа гормон бөлінуін арнайы ынталандырады немесе тежейді. Гипоталамус бақылауындағы гипофиздің көптеген гормондары басқа қандай да болмасын эндокринді бездерді ынталандырады да, қанға үшінші гормон түзілуін тудырады. Сонымен, гипоталамус эндокринді жүйенің басты реттеушісі болуда.
Түрлі жасушалар бірден-бір химиялық белгіге әртүрлі сезінеді. Жасушалардың кейбір жасушадан тыс белгілері молекулаларына сезіну қабілеті ондағы арнайы ақуыз-қабылдағыштары барына байланысты болады. Кейінгілер молекулаларды байланыстырады. Көптеген белгі молекулалары өте төменгі қоюлықта әсер етеді және оларға сәйкестіктегі қабылдағыштар қағидасына сай, оларға өте жақын болуы қажет.
Ірі жануарлардың көптеген жасушалары қандай да бір басты қызмет орындауға маманданған. Олардың бәрінде барлық химиялық белгілерді сезінетін өздеріне тән қабылдағыштар тобы болып, осы қызметті орындауға немесе нұсқасын әзірлуге қатысады.
Жасуша-нысанаға деген көптеген химиялық белгілер әсері, соңында бар ақуыздардың қасиеттерін немесе түзу жылдамдығын өзгертуге, не жаңа ақуыздарды түзуге ынталандырады.
Түрлі жасуша-нысанадағы бірдей белгі молекулалары әртүрлі ақуыздарға тиіп кетеді де, түрлі іс-қимыл жасайды. Ацетилхолил көлденең жолақты бұлшық еттің жиырылуын ынталандырады да, жүректік бұлшық еттің жиырылуы жиілігін және күшін баяулатады.
Осы саладағы терминдер мен ұғымдар
бактериялар, қарапайымдар, көптеген балдырлар, саңырауқұлақтар, өсімдіктер, жануарлар, прокариотты, эукариотты, дене, жұмыртқаклетка, сперматозоид, плазмолемма, гиалоплазма, цитоплазма, хроматин, ядрошық, кариоплазма, кариолимфа, ядро, макроэлементтер, митоз, амитоз, мейоз эндомитоз, лептонемма, зигонемма, пахинемма, хромомер, конъюгация, бивалент, тетрада, диплонема, хиазма, кроссинговер, диакинез, цитотомия, профаза, метафаза, анафаза, телофаза, эндоплазмалық тор, рибосомалар, митохондрийлер, Гольджи аппараты, пластидтер, лейкопластар, моносахаридтер, дисахаридтер, крахмал, хлоропластар, хлорофилл, хромопластар, вакуольдер, генетикалық, эпигеномды, ұрықтық индукция, сұйықтық, жүйкелiк, гормондар, меристема, потенция, тотипотентті, гаструляция, индукция, хорда, бластема, матаплазия, жаралану, қысылу, созылу, жыртылу, ықпал, радиация, осмостық, қышқылдар, сілтілер, ауыр металдар тұздары, минералды тыңайтқыштар, макро- және микроэлементтер, вирустар, бактериялар, қарапайымдар, ішқұрттар, жәндіктер, саңырауқұлақтар, гипертермия, гипоксия, оксидант, токсин, ишимия, сәулелену гипертермия, гипоксия, оксидант, токсин, ишимия, сәулелену, апоптоз, ген, нейромедиатор, синапс, сигнал, гипоталамус, ацетилхолин
Бақылау сұрақтары:
1. Жасушааралық және жасуша ішіндегі белгі қалай жүреді?
2. Бір клеткадан басқа клеткаға сигнал беру жолдары.
Әдебиеттер: 7.1.1-7.1.12 (негізгі әдебиеттер), 7.2.1-7.2.16 (қосымша әдебиеттер)
Модуль 3 Көпклеткалы организмдердін бөлінуінің реттелуі, жасушааралық және жасуша ішіндегі сигнал беру механизмдері, жасуша патологиясы
№13 дәріс тақырыбы: Тұқым қуалау құбылысындағы клетка құрылымының ролі. Клеткалардың криоконсервациялануы
Дәріс жоспары:
Хромасомалардың құрылысы және қызметі.
Жыныс клеткалардың құрылысы және дамуы.
Партогенез.
Клеткалардың криоконсервациялануы
Тұқым қуалаушылық цитологиялық негіздері . Хромосомалық қайтақұрулар және олардың механизмдар . Құрылым және еден торлардың дамуы . Партеногенез- кішкене денеде электрондық микроскоп арқылы тауып жатыр және түйіршікті компоненттер . - негізін салушы әйелдердің , фибриллы пісіп жетілуі барысында бидайдың дәндерлері рибонуклео протеинда қайта құрылып жатыр қайсылардың көбірек РНК-ның ұсақ молекула содан соң құрылып жатыр ( грануланың ), қайсылармен түйіршікті компонент көз алдына келген . Құрылым нуклеоплазмада , тор хромосомаларының бар болу түрімен интерфазной келіп жатыр . Хроматин ( бояу ) ұсақ дәндер және материал торлардың түйінінде және негізгі бояғыш заттармен боялып жатыр. Хроматин ДНК кешенінен түзеліп жатыр және ақ тиін және хромосомаларға талапқа сай болып жатыр , дара құрылымдар сияқты интерфазалы түйінде ұзын , жіңішке қатты бұралу жіптермен көз алдына келген және байқалмайтын . Хромосомалардан әрбір спирализации анықтығын олардың ұзындығымен бірдей емес . 2 түрді айырып танып жатыр - – эухроматин және Эухроматин гетерохроматин . хромосомалардың сегменттеріне , қостізбекті талапқа сай болып жатыр және транскрипция үшін ашық ( көшіру ). бұлар сегменттерді жарық микроскопқа боялмайды және белгілі емес . Гетерохроматинды хромосомалардың конденсацияланған , тығыз ширатылған сегменттеріне талапқа сай болып жатыр ( не транскрипцияға арналған қол жетпеу олардың істеп жатыр ). ол негізгі бояғыш заттармен қарқынды боялып жатыр , және жарық микроскопта гранулалардың түрі болып жатыр . Сайып келгенде , түйін морфологиялық белгілерімен транскрипция процестерінің белсенділігі бағалауды болады , ал демек , тор синтетикалық функциялары . Мынау оның жоғарылауы жанында біреудің пайдасына арақатынасты өзгеріп жатыр -, төмендеу жанында – түйін функциялары толық басу жанында гетерохроматина . ұстауы ұлғайып жатыр. Ол мөлшерлерде азайып жатыр , гетерохроматин тек қана асырап жатыр және қарқынды және біркелкі негізгі бояғыш заттармен боялып жатыр . Сондай құбылыс кариопикнозомды аталып жатыр ( нығыздау ). торлардың көпшілігінде Барра кішкене денесі ( гетерохроматина жиналуы , өңір әйел түрлерге біреу Х - хромосоманың лайықты ) кариолеммыда жатып жатыр , ал қан гранулоцитахінде түйін кішкентай қосымша бөлік түрі болып жатыр ( дабылдық шыбықтың ). Бар кішкене дене табуы ( әдеттегі эпителиялықтарды шырышты қабық торларында ауыз қуыстары ) өңір генетиқалық анықтамаға арналған диагноздық тесті сияқты қолданылып жатыр ( міндетті , әйелдерге арналған , қатысушылардың олимпиадаларды ойындарда ). деконденсированномда күй-жағдайда біреу молекула ұзындығы ( екі есе серіппенің ) ДНК , әрбір хромосоманы құрушының , бірдей ортада , ал түйінде барлық хромосомалардың ДНК молекулаларының жалпы ұзындығы ) құрастырып жатыр , ал интерфазы - дәуіріне – көбірек 4 м . нақтылы механизмдар , транскрипция уақытына жіптердің және репликацияның бұларды спутыванию кедергі болушы ( жіптердің синтезі - қайтару ), ашылмаған қалып жатыр , бірақ ДНК молекулаларының тұтас орамалары қажеттілік айқын . Клеткалы түйінде мынау байланыстың олардың алғыс айтуды жүзеге асып жатыр арнайы негізгілермен ( гистоновыми ) ақ тиіндермен . Түйінде ДНК тұтас орамасын қамсыздандырып жатыр : түйін кішкене көлемінде ДНК өте ұзын молекулаларының реттелген орналастыруы ; гендердің белсенділік функционал бақылауы . Өзгертімеген түрде түйінде генетиқалық хабар сақтау функциясын болып жатыр тек қана тор нормалы тіршілік әрекетіне арналған маңызды мағына және барлығы организмның . Есептелген , не ДНК репликациясы жанында және нәтижесінде оның зақым келулердің сыртқы факторлармен адам әрбір торына 6 нуклеотид өзгертулерді жыл сайынғы болып жатыр . Репарация процесі нәтижесінде ДНК молекулаларының көрінген зақым келулері түзеле алып жатыр немесе орнын баса тұру жолымен айырып танудан кейін және таңбалауларды учаске лайықты . Мүмкіндігі жоқ оқиғасында ДНК репарациялары өте маңыздылардың зақым келулерде программаланған опат болу механизмы қосылып жатыр ( апоптоз ) тор. Өз опат болу бағасымен ол репликация мүмкін негативтік зардабының организмын құтқарып жатыр және - зақымдалған генетиқалық материалдың . Репарацияға қабілеттілік үлгілі аласарып жатыр 1% әрбір жылмен . Мынау төмендеуді кейбір түсіндіре алып жатыр , неге қартаюды қатерлі аурулардың даму тәуекелі факторымен келіп жатыр . Олар құрылып жатыр едендерді еркектердің бездерінде ( - ). Спермиині кішкене басты болып жатыр ( акросома , түйін ), шейкке , құйрық бөлім . Құйрық бөлімді түзеліп жатыр бастапқы , негізгі және соңғы бөлімдердің . Смерматогенезеде төрт дәуірді айырып танып жатыр : көбейтудің, бой, пісіп жетілулер және қалыптасу .Салыстырумен түрдің сопақ немесе шар тәрізді аналық клетка спермиямисынан болып жатыр . Аналық клеткаларды қабықтармен жабылған ( алғашқы , екінші қайтара және үшіншінің ). аналық клеткада түйін , кішкене дән , цитоплазманы айырып танып жатыр , және қабықтың . Үш дәуір тек қана овогенезеде айырып танып жатыр : көбейтудің , бой және пісіп жетілудің .
Ұрықтану әртүрлі әдістері бар болып жатыр. Сонымен қатарға нормалымен еденмен көбейтумен , қашан жаңа организм көрініп жатыр жолмен ағып келіп қосылулар екінің гамет бар болып жатыр басқаны түрді көбейту , бола мінез-құлық еденді , жоғалтыды немесе бір немесе екеудің мінездемелілердің кезеңді соңғыны т . е . редукцияны және ұрықтану . Тәуелділікте ананың беріп жатыр бас жаңа организмға еден тор немесе ғой вегетативтік тор екі категория апомиксис - партеногенез және апогамии айырып танып жатыр .Айырып танып жатыр генеративті, дене партеногенез . Генеративный жұмыртқадан организм партеногенез - дамуы редукцированным азигоидныммен хромосомалардың санымен . Дене партеногенез – даму - немесе жұмыртқа полиплоидногосы .
Еден торлардың криоконсервации технология дамуын криоконсервированных гамет банкілерінің жасау мүмкіншілігіне ертіп әкелді және эмбриондардың , не мәселенің шешімін табу аутоконсервации және донорлықтар өз кезегінде рұқсат етіп жатыр . Криоконсервация – мынау -196 сұйық азотта терең тоңазыту әдіс , коорый температууды болып жатыр . Қолдану криопротекторовпен арнайылардың , ығыстыратындардың - суды , жібітуден кейін өмірге бейімді қалу торларға рұқсат етіп жатыр . Көптегендерді ұсақталу сатыларына эмбриондардың криоконсервациясы сонымен қатар елдерде қолданылып жатыр . Эмбриондардың сапасының тәуелділігінде мына оқиғада еруден кейін тірі қалып жатыр жанында 30-80% эмбрион . Адамгершілік - этикалық және діни проблемалардың , т . құтылуды рұқсат етіп жатыр ол көп үміт күтерлік әдістерден біреумен ғана витрификация . келіп жатыр . Аналық клетканың сонымен қатар қалай және сперматозоидтарды еден торлармен келіп жатыр . Әйелге Ұлыбританияда 2002 жылы , кімдердің аналық клеткаларды қыз дүниеге келуді тоңазытылған болатын .
Бақылау сұрақтары:
1. Жыныс клеткаларының құрылысы
2. Партогенгез дегеніміз не ?
3. Жыныс клеткалардың криоконсервациясы қалай жүреді ?
Әдебиеттер: 7.1.1-7.1.12 (негізгі әдебиеттер), 7.2.1-7.2.16 (қосымша әдебиеттер)
Модуль 3 Көпклеткалы организмдердін бөлінуінің реттелуі, жасушааралық және жасуша ішіндегі сигнал беру механизмдері, жасуша патологиясы
№14 тақырыбы: Бағдарланған клеткалық өлім
Дәріс жоспары:
Клеткалық өлім: некроз және апоптоз.
Апоптоз және некроздың биохимиялық және морфологиялық айырмашылығы.
Бағдарланған клетканың өлуін реттейтін факторлар. Каспазалар, р 53 белоғы, токсиндер
Дифференциация дегеніміз–жалпыға ортақ қасиеттің специализациаяланған жалқы қасиетке айналуы. Клеткалық дифференциция төқтаусыз организмнің бүкіл өмір бойында жүреді. Бірақ ең биік интенсивтілікке бұл процес эмбрионалбдық кезеңде жетеді. Дифференциация процестеріне күрделену және жоғарыланған дәрежесіне аужуы тән. Бұған гистогинез бен органагинез жатады. Дифференциация нәтежесінде клетка белгілі бір функциаларды орындауға бейімделіп, келесі бір функциаларды орындау мүмкімдігің жоғалтады. Көп жағдайларда дифференциация уақытша және қайтымды , кейбір жағдайларда тұрақты және қайтымсыз болады.
Өсуші клетка популяция. Бұл жағдайда әрбір клетка организм мен ұзақтылып бірдей болады, ал жаңа клеткалар тек ұлпаның өсуің қамтамасыз ету үшін бөліну арқылы пайда болады. Өсуші клеткалық популяцияға мысал ретінде асқазан асты және қалқанша бездерді, бүйректі, сілекей бездерін айтуға болады. Жанарушы клетка популяция. Бүндай популяцияда көп түзілген жаңа клеткалар соншама клеткалардың өлуімен теңестірліп отырады бұндай жанарушы плпуляцияға мысалы ретінде эритроциттті алға болады.
Клетканың қартаюы және өлуі. Алғашқы дифференциалданған кезеңінен және дифференциалдану кезеңінен кейін көпшілік жасмушалар қартаю фазасына өтіп, ол клеткалар өлуімен аяқталады. Қартайу кезіңде клеткалар түрлі морфологиялық және физико-химиалық өзгерістер болады. Осындай өзгерістердің бірі – бұл «қажу» менесе «шаршау» пигментің жинақтауы. Ол жүйке клеткаларында, миокард ұпаларында көп байқалады. Қартаю кезінде ядро түсі қоюлана бастайды. Бұл процесс – пикноз деп аталады. Ол клетканың өлуімен аяқталады. Клетканың қартаюы соңында катабиозға және клетканың өлуіне әкеп соғады. Әркім тор тіршілік циклында 5 дәуір айырып тануды болады : бойы фазасы және дифференцияциаламаған күй-жағдайда көбейтудің , саралау фаза , нормалы белсенділік фаза , фаза қартаюда және өлімнің .
Торлардың айқын түрлері мамандандырылған функциялардың орындалуына лайықтанды , және олардың морфологиясы осыған орай өзгерді . Дәл осылай , ашушаң торларды түрді және тітіркенуге лайықты реакция құрылым және өткізу функциялары ие болды , айқын тітірккендіргіштердің әсеріне сезіну оларға рұқсат етіп жатыр және организм біреу бөлімінен сигналдарды тапсыру басқаны . Бұлшық еттерді торларда , миофибриллы ұстаушы , ең жоғары дамудың жетіп жатыр сократимость - негізгі қасиет , мінездемелі тірі заттардың артынан жалпы . Мынау құрылым мамандандыру және функцияның және клеткалы саралауды құрастырып жатыр . Жалпы және біркелкі көбірек бірдеңе саралау айналуда әрқашан болып жатыр несіз көбірек мамандандырылған және біртекті емес . Айналу және де мынау морфологиялықтар сияқты қозғап жатыр , дәл осылай және физиологиялық белгілер . Бойы - мынау көлем артуы , көбейтумен ескертілінген торлардың , артумен олардың мөлшерлердің немесе артумен тордан тыс зат көпшіліктері және - қосулардың . Дифференцияциаланған құрылымдарды ерекше бейімделу қорытындысы деп санау немесе сондай негізгі клеткалы компоненттердің модификациялары болады , цитоплазматическая сияқты мембрана , матрикспен клеткалы немесе органоиды .
Баста Биццоцеро мына жүз жылдықтары маталардың таптастыруын ұсыныс жасауды жасады , олардың бөліп лабияльді , тұрақты және көп жылдықтарды . Лабияльділерді тор маталарында бөлісу және жаңаруды жылдам қабілетті . Сондай торлардың үлгісімен эритроциттарды қызмет ете алып жатыр , кровотокеде қалып жатыр ортада 120 күн , ал содан соң қиратылып жатыр . Кровотокта адамға бүлінген торлардың ауыстыруына арналған 2 миллион жаңа эритроцитты түсуді секунд сайын тиісті . Торлардың пролиферация заңдылықтарының зерттеу тәжірибелісінде соңғы жылдар ішінде және жаңа клеткалы көбеюлердің құрулары енгізілген , көбірек дәл әдіс . Бір әдістерден биохимиялық , бүтін организмда ДНК ұстауы анықтамасында болып жатыр немесе бөлектерді органдарда . Цитологиялық басқа әдіс , белсенділік митотической немесе ядролардың сандары , ДНК қосылған радиоактивтілік негізін салушылары анықтамаға апарылып жатыр . Қолдану нәтижесінде бойы зерттеуіне арналған суреттелген әдістер жаңа ғана және постэмбриональномда клеткалы көбеюлердің жаңартулары дәуірде клеткалы көбеюлердің таптастыруы жасалған болатын. Тұрақты , өсіп тұрған және жаңарушы көбеюлерді айырып танып жатыр . Жұмыс жасаудан кейін уақыттардың айқын дәуірі ішінде тор опат болып жатыр , опат болу есі және де қартаю дәуірі жиі бұрын болып өтіп жатыр. Торда қартаю жанында морфологиялық және физикалық - химиялық өзгертулердің қатары болып жатыр .
Қартайған торда түйін өзгертулері , клеткалы мембраналарды анықтауды болады , ең алдымен оның өткізгіштікпен . Қартаю жанында органикалық және жансыз заттардың ұстау өзгертуі байқалып жатыр . Бір көрінетін құбылыстар ең - мынау қанда кальций ұстау артуы және бірсыпыра маталарда . Сүйек матада декальцинация . жаспен холестерин ұстау жоғарылауы белгіленіп жатыр және - ақуыздардың . Ферменттердің қатар белсенділік төмендеуі - фосфатаз . ащы және сілтілі есептеліп жатыр , организмда егде адамдарға жаспен альдегидтер құрылып жатыр .Тор қартаюын катабиозуға ақыр аяғында ертіп әкеліп жатыр және тор өлімдері . Тор өлімімен тіршілік әрекеті құбылыстарының кері айналмайтын тоқтауын әдеттегі атап жатыр . Торлардың опат болуы жанында морфологиялық өзгертулердің екі түрін байқала алып жатыр , оның дамуы әртүрлі механизмдарына талапқа сай болып жатыр - некроз және аппоптоз .
Некрозды өкпек айтылған зақымдағыш факторлардың әрекеті астында көрініп жатыр - қыздырып жіберудің , тоңазытулар , оттек жетіспеушілігінің , қанмен қамтамассыз ету бұзулары және д . т .
Аппоптоз - торлардың физиологиялық опат болуы - клеткалы опат болу белсенді , генетиқалық бақыланатын процесі ішкі бағдарламамен жөнге салынатын , сыртқы факторлармен ұшырылып жатыр . Стуктурноға - торлардың функционал өзгертулеріне аппоптозе жанында олардың бетінде мамандандырылған құрылымдардың торларымен жоғалту келіп жатыр ( микроворсинок , клетка аралық қосулардың ), проявляется түйін нығыздауы . Цитоплазма конденсациясы , мөлшерлерде тыржип жатыр және азайып жатыр . Аппоптоза процесін салыстырма жылдам және әдеттегі созылуды дамып жатыр бірнеше минут бірнеше сағат .
Торлардың опат болу тездетуін организмда патологиялық процестерді ұрындырып жатыр . Дәл осылай , көрсетілген , не миокард инфарктісі жанында және торлардың опат болуы артынан сонша емес инсультта маталардың кең тигізуін болып жатыр оттек ашығу нәтижесінде , қаншалар себебі сигналдар , опат болушы торлармен жұмсалушылар , реакцияның шынжыр механизммен іргедегі торларды опат болу деп атап жатыр . Торлардың беттеріне өлім арнайы қабылдағыштары болып жатыр , нормада қоршалған . Сигналдар , опат болушы торлармен жұмсалушылар , сау торлардың опат болуын ұрындыра алып жатыр . Ойлауды болады , опат болушы тордан молекула - рипераны клетка аралық кеңістікке түсіп жатыр және күшті әсер паракринногосы арқасында көршілес торларға әсер етіп жатыр . Осы арадан бір күн проблемаларынан - факторлар , өлім қоршаушы сигналдары табу . Көптеген вирустарды апоптоза процесін қоршауды біліп жатыр жұқтырғандарды торларда , нәтижесінде ненің сондай вирустар ( аденорвирусы , тымау вирусы ) алысырақ көбею және таралу мүмкіншілікті алып жатыр . СПИДа вирусы апоптоза процесін ұрындырып жатыр иммуналықтарды торларда , олардың опат болуы шақыра . Апоптоза индикаторларынан біреумен ғанамен сфингеозин келіп жатыр , ісіктердің білімі басым болып жатыр , белгілі ісуге қарсы дәрілермен әсіресе қиыстырылған қолдану жанында . Басқа перспективалы бағытпен апоптоза бұзуымен құралдардың іздеуі келіп жатыр , клеткалы мембраналарға әсер көрсете алар еді және қабылдағыштардың жұмысын жөнге салу , апоптоза . молекулаларына реттеушілердің
Тор өмір соңысын бөлуді болады бірнеше дәуірдің ауру :1) дәуірі , қашан торда қайтқыш зақым келулерді көрініп жатыр , бірге қосылатындар өмірмен жанталас ,2) дәуірі торда орынды болып жатыр , қалай және ең жақсы организмда бүтінде , ана оқиғаларда тек қана , қашан өмір затухает өлім ,3) дәуір некроз ,4) дәуірі бірте-бірте , қашан организм қиратуы болып жатыр .
Айырылатын ядролық қабық жеңіл цитологиялық белгімен тор өлімдері цитоплазма диффузды бояуын және түйіндер , гранулалардың өңін түсіру және вакуольдердің , жуандаулардың көрінуі қабылданған есептеу және цитоплазма құрылым өзгерту және түйіннің .
Мәдениетте торлардың өлім белгілерімен псевдоподиялардың :1) жоғалу және тор дөңгелектену ,2) коагуляциялауды есептеп жатыр және сморщивание түйіннің митохондриялардың ,3) лизисы .
Бақылау сұрақтары:
1. Клетка дифференциациалануы дегеніміз не?
2. Клетканың өсуі және жанаруы қалай жүреді?
3. Клетка өлгенде организмде қандай өзгерістер жүреді?
Әдебиеттер: 7.1.1-7.1.12 (негізгі әдебиеттер), 7.2.1-7.2.16 (қосымша әдебиеттер)
Модуль 3 Көпклеткалы организмдердін бөлінуінің реттелуі, жасушааралық және жасуша ішіндегі сигнал беру механизмдері, жасуша патологиясы
№15 тақырыбы: Қатерлі ісік клеткалары
Дәріс жоспары:
Қатерлі ісік клеткаларының құрылысындағы ерекшеліктері
Аурудың туындауына әртүрлі биологиялық, физиқалық, механиқалық және т.б. әсерлер себеп болады. Олар негізгі немесе қосалқы, арнайы және арнайы болмаған, тікелей немесе жанама, сыртқы және ішкі болып болінеді. Денсаулыққа зиянды өндірістік заттар кәсіпке байланысты ауруларды қоздырады. Қатерлі ісік клеткаларының пайда болуына организмнің иммунды жүйесінің орны ерекше. Қатерлі ісіктердін клиникалық көріністері, оның нәтижесі осы иммунды жүйе қызметіне тікелей байланысты.
Қан жүйесінің ісіктері екі топка бөлінеді: 1) қан жасаушы тканьнің жүйелі ісіктері- немесе лейкоздар, 2) қан жасаушы тканьнің аймақтық ісіктері немесе қатерлі лимфомалар.
Лейкоздар деп қан жасаушы клеткалардың жүйелі және үдеммелі өсіп кетіімен сипатталатын ісіктерді түсінеді.
Лейкозды бірінші рет ашқан неміс ғалымы Р.Вирхов (1845) қаның түріне қарап «ақ қан» ауруы ат берген болатын. Екі жылдан кейін ол «лейкемия» деген терминді ұсынды. Бірақ лейкоздардың алейкемиялық, яғни қанда лейкоциттер санының көбеймейтін түрі де бар, сондықтан біздің ғасырымыздың 20- жылдарыңда «лейкоз»- яғни қан жасаушы тканьнің жүйелі гиперплазиясы деген гемобластозқабылданды. 1908 жылы Элерман және Банг тауқтар лейкозын вирус қоздыратынын дәлелдеген. Одан кейын тышкан, кұстар, теніз шошкасы, ит лейкоздарын да вирустар тдыратыны аныкталды.
Көптеген зерттеулер иондаушы радиацияның лейкоз пайда болуындағы ролін көрсетіп отыр. Мысалы, атомдық жарылысты басынан кешірген Хиросима мен Нагасаки түрғындарының арасында басқа жапондықтарға қарағанда лейкоз 11-18 есе жиі ұшрайтыны анықталған. Семейднгі ядролық полигон айналасындағы тұрғындар арасында лейкоздар мен лимфосаркомалар санының Қазақстанының басқа аймактарымен салыстырғанда бірнеше рет көбейгені анық болып отыр. Рентгенологтар басқа дәрігерлерге қарағанда лейкозбен 8 рет жиі ауыратыны белгілі.
Көптеген химиялық канцерогендер(бензипирен, холантрен және т.б.) ісіктермен қатар лейкозды да шақыра алады. Лейкоздардың пайда болуына гендер мутациясының манызы зор. Жоғарыда айтылған әселер нәтижесінде қан жасаушы тканьдердің арасында қалыпты құрылысы өзгерген клеткалар пайда болады. Ісіқ, әрине организмнің иммунды жүйесі әлсіреген ғана дами алады бәрі де бүтіндей жойылып отырады. Лейкоз бергілі бір жерде, бір клетканың көбеюі салдаранан басталады да, кейын бүкіл организмге тарап жүйелі ісікке айналады. Қазіргі кезде лейкозға тән ісік клеткалары әулеті (клоны) екені анықталды. Лейкозды клеткалардын сипатын есепке ала отырып екі топқа бөледі: 1) тіті лейкоздар, 2) созымалы лейкоздар. Жіті лейкоздар жіті жұқпалы аурулар тәрізді өтіп, сырқаттың ыстығының өте жоғары болуымен, некрозды баспа, гингивит, геморрагиялық диатез дамуымен сипатталады. Жіті лейкоздар жалпы лейкоздардың 2% қамтиды. Балаларда лейкоздардың ішінде ең көп кездесетіні жіті лимфобласты лейкоз.
Созылмалы лейкоздар бірнеше жылдар бойы моноклонды, жетілген (қатерсіз) ісік түрінде дамиды. Созылмалы лейкоздар:1) миелоциттерден, 2) лимфоциттерден және 3) моноциттерден туындайтын лейкоздар деп үш топқа бөлінеді. Ісік клеткалары бір жерде немесе таралып өсе алады.
Бақылау сұрақтары:
1. Қатерлі ісік клеткаларының пайда болуына не әсер етеді?
2. Лейкоздардың қандай түрлері болады?
3. Организмде қандай өзгерістер жүреді ісік пайда болғанда?
Әдебиеттер: 7.1.1-7.1.12 (негізгі әдебиеттер), 7.2.1-7.2.16 (қосымша әдебиеттер)
3 ТӘЖІРИБЕЛІК САБАҚТАР
Тәжірибелік сабақтардың тақырыптары
1-тақырып: Тірі организмнің бірлігі ретінде алғашқы клеткалардың гипотетикалық пайда болу жолдары. Про- және эукариоттар
Сабақтың мақсаты:
1. Бақылау сұрақтары бойынша тақырыптарды теориялық талқылау.
2. Про- және эукариоттар клеткаларының құрылысы
1-тапсырма. Эукариотты клеткалардың құрылысын анықтау
2-тапсырма . Прокариотты клеткалардың құрылысын анықтау.
Бақылау сұрақтары:
1. Прокариотты және эукариотты клеткалардың айырмашылығы неде?
2. Клеткалардың кандай түрлері болады және олардың әр түрлері неге байланысты?
3. Клеткаға, косындыларға, органоидтарға, симпластка, клетка аралық заттарға анықтама берініз
4. Суретте көрсетілген жасушаларды анықтап қараңыздар. Эукариот және прокариот жасушалары қай әріппен белгілен екенін анықтаңыздар.
Достарыңызбен бөлісу: |