Қорғаудың үшінші әдісі - агрессивті ортаны коррозия ингибиторы (тежегіштер) арқылы дезактивациялық өңдеу жатады. Ингибитор әрекеті негізінде молекула металдарының немесе ингибитор ионының бетіне адсорбциялануға бейімделген – олар коррозияны тежейді. Бұл әдіске және коррозиялық ортадан агрессивті компоненттерді жоюды жатқызуға болады (су ерітінділерінің деаэрациясы ауаны қоспалардан тазарту және оны құрғату).
Коррозиялық ортаны түрлі улы химикаттармен өңдеу арқылы микроағзалардың қызметінің интенсивтілігі анағұрлым төмендейді, соның нәтижесінде металдың биокоррозияға ұшырау қаупі азаяды. Жерасты коррозиясымен күресу кезінде гидрофобизация (суланбауымен) мақсатымен агрессорлы грунтты өңдеу жүргізіледі, жою және аса агрессорлы емес грунтқа бөлшектей ауысу немесе арнайы сепкіш. Соңғы іс-шара металды ортаның тікелей әсер етуінен оқшаулануы болып жіктелуі мүмкін.
Қорғаудың төртінші әдісі – активті әдіс деп аталады.
Оған келесі тәсілдер жатады – электр өткізгіштігі айтарлықтай жоғары ортада қолданылатын, электрлік энергияның сыртқы көзінен жүзеге асатын өнімнің тұрақты катодты поляризациясы.
Катодты қорғау кезінде өнімге теріс электрлік потенциалдың берілетіні соншалықты, металл термодинамика бойынша тотығу мүмкіндігінен айрылады.
Коррозиядан пассивті қорғанудың мәселесі электролиттiң агрессивтi ерiтiндiсiнiң өзара әрекеттесуi және құрыштан жасалған беттiң жоюынан тұрады. Осы нәтижеге жету үшiн жермен немесе электролиттiң ерiтiндiсi және құбыр металының бетi аралығында құбырға электрмен айырғыш қорғайтын беттер келтiрiледi. Катодтық қорғаныстың белсендi құралы бар пассивті құралдарының комбинациясы техникалық-экономикалығымен ұтымды шешiм болады.
Коррозиядан пассивті қорғанудың мәселесі электролиттiң агрессивтi ерiтiндiсiнiң өзара әрекеттесуi және құрыштан жасалған беттiң жоюынан тұрады. Осы эффектіге жету үшiн жермен немесе электролиттiң ерiтiндiсi және құбыр металл бетiнің аралығында құбырға электрмен айырғыш қорғайтын беттер келтiрiледi. Катодтық қорғаныстың белсендi құралы бар пассивті құралдарының комбинациясы (3.1 сурет) техника-экономикалық көзқараста ұтымды шешiм болып табылады.
Металл құбырлардың жамылғыларын коррозиядан қорғау шаралары, келесі негізгі талаптарды қанағатандыруы тиіс:
жоғарғы диэлектрлік қасиеттерге ие болу;
біртұтас болуы;
құбыр металына жақсы жабыса алу;
ылғал өткізгіштігі төмен және ылғалды аз жұтуы қажет;
химиялық қабiлеттiлiгi, жердің агрессивтілігіне қарамай ұзақ уақыт жұмыс істейді, яғни иондардың сульфаттарының енуiне қарсы тұру;
жоғарғы механикалық берiктiкке ие болу;
жылуға шыдамдылық;
жамылғы бұйымдары мен материалдарын салыстырмалы түрде қарапайым технология үрдісіне келтіру, яғни механикаландыруға мүмкіндік беру;
үнемділік, яғни жамылғының құны, құрылыс құнынан бірнеше есе аз болуы керек;
8
7
6
5
4
3
1 2
1 - эпоксидтық шайырдың негiзiнде iшкi жамылғы; 2 - дұрыс өңделген құбыр беті;
3 - полиэтиленнің үш қабатты жүйесi; 4 - полипропиленнің үш қабатты жүйесi; 5 - ұнтақ
эпоксидтық шайырдан жамылғысы; 6 - полиуретан; 7 - балқытылған полиэтилен; 8- талшықты цемент әдiсімен механикалық қорғау;
3.2 сурет - Жамылғылар жүйесі (зауытта келтірілген шарттар)
Жер астындағы нысандарға қорғаныс бетін келесі түрдегідей ұйымдастыру қажет, ол өз қызметін ондаған жылдар көлемінде жаңартусыз атқару. Жұқа қорғаныс қабаты, мысалы, бояумен қаптау жүйесінде оттегін сіңіру үрдісі белсенді болғандықтан, қалыңдығы 300 мкм пассивті қорғаныс үшін толық тура келмейді. Қазiргі уақытта жамылғылар көбiнесе полиэтиленнен, сонымен бiрге пропилен, эпоксидтық ұнтақ және полиуретан қолданылады (3.2-сурет). Трассалы жағдайларда жамылғысын қаптау үшiн қорғайтын ленталар және жылуды сақтап тұратын материалдарды қолданылады. Демек, құбырларды қорғайтын жамылғыларды бірнеше түрге бөлуге болады, олардың дайындау түрлері:
Достарыңызбен бөлісу: |