"Сенен  рұқсат  сұрап  қиылғандар  Аллаһқа  және  ақырет  күніне

(Тәубе, 45) 

Мұнан соңғы аятта мұсылмандарға жұбату айтылады: 

"Егер  олар  сендермен  бірге  жиһадқа  шыққанда  тек  алауыздықты 

арттырып,  ара  бұзар  еді"  (Тәубе,  47)  Мунафиқтардың  жорықтан  қашуы 

мұсылмандарды жолынан жаңылдыра алмады. 

Қиындық,  қол  байлау  болған  жоқшылық  жан-жүректерімен  Аллаһ 

жолын  ұстанғандарға  шыбын  шаққан  құрлы  әсер  етпегені  рас.  Жігіттердің 

қаруы  -  нар  тәуекелдері  еді.  Уәда  жотасында  соңғы  бақылау,  тексеру 

жүргізілді. Отыз мың сарбаздың үштен бірін атты әскерлер құрады. 

Мәдинаға өкіл имамдыққа Хазіреті Мұхаммед ибн Мәслама сайланады. 

Хазіреті  Расулаллаһ  Хазіреті  Әлиді  құзырына  шақыртып:  "Мәдинада 

екеуіміздің  біреуіміз  қалуға  тиіспіз",  -  деп  екі  отбасының  жауапкершілігін 

жүктейді.  Хазіреті  Әли  мұны  күтпеген-ді,  жылап  жібереді.  Пайғамбарымыз 

оған: 

"Хазіреті 

пайғамбар 

мен 

болсам, 

халің 

пайғамбардікіне  ұқсайды.  Еңсеңді  көтер,  Хазіреті  Мұса  Тур  тауына 

шыққанда  халқының  басшылығын  бауыры  Хазіреті  Харунға  тапсырған.  Бір 

ғана айырмашылық - мен ең соңғы пайғамбармын", - деді. Хазіреті Әли дереу 

басын көтеріп, әмірге бойұсынғанын білдірді. 

Пайғамбарымыз  ең  үлкен  байрақты  Хазіреті  Әбу  Бәкірге  табыстады. 

Пайғамбардың  өміріндегі  соңғы  жорықтарда  байрақты  Хазіреті  Әбу  Бәкірге 

беруі, өзінен кейін тұңғыш халифа болатынына ишара-тын. 

Ми  қайнатар  аптапты  елең  қылмастан  иман  атты  тылсымға  елтіген 

жауынгер  сахабалар  рәжәп  айының  бір  бейсенбісінде  Тәбүкті  бетке  алып 

аттанып кетті.