уретрадан және/немесе жыныс жолдарынан іріңді немесе шырышты іріңді ағу; сыртқы жыныс мүшелерінің, вульваның, уретраның сыртқы саңылауының қышуы, жануы; жыныстық қатынас кезінде ауырсыну (диспаруния); зәр шығару кезінде қышу, жану, ауырсыну (дизурия);
Зертханалық зерттеулер [1-3, 5]:
Гонококк инфекциясының диагнозын тексеру зертханалық зерттеулердің нәтижелеріне негізделген - N. Gonorrheae немесе патогеннің генетикалық материалын бір әдіспен анықтау:
Микроскопиялық зерттеу1% метилен көк ерітіндісімен және граммен боялған препаратты микроскопиялық зерттеу. Гонококк инфекциясының манифесттік көріністері бар мужчинерде уретральды бөлінуді зерттеу кезінде әдіс жоғары сезімталдыққа (90-100%) және ерекшелікке (90-100%) ие. Жатыр мойны, фарингальды және тік ішек сынамаларын зерттеу кезінде, сондай-ақ асимптоматикалық инфекцияда төмен сезімталдықпен (45-64%) сипатталады.
Мәдени зерттеуҚоздырғышты түрлік сәйкестендіру және микробқа қарсы препараттарға сезімталдықты анықтау мүмкіндігімен жоғары ерекшелігімен сипатталатын мәдени зерттеу.Нарықта бар гонококктарды сәйкестендіру ортасының әртүрлі көрсеткіштеріне ие болуына байланысты
Екі стакандық сынама жүргізу әдістемесі 1Негіздеме. Екі сатылы сынама гонорея кезінде ер пациенттерде уретраның топикалық зақымдану диагнозын белгілеу үшін жүргізіледі.
2Сынама стакандардағы зәрдің лайлылығымен анықталады, зәрдің лайлылығы іріңнің қоспасына байланысты.
3Науқасқа мөлдір әйнегі бар 2 таза стаканға зәр шығару ұсынылады: зәрдің бастапқы бөлігі (орта есеппен 50-60 мл) 1-ші, қалған бөлігі (зәр шығаруды тоқтатпай) 2-ші стаканға шығарылады.
4Бағалау. 1-ші стакандағы зәр лайлы, 2-ші мөлдір-сынақ тек алдыңғы уретраның гонококк процесінің зақымдануын көрсетеді(алдыңғы уретрит).
Екі стакандағы зәр лайлы-сынақ уретраның алдыңғы және артқы бөліктерінің (жалпы уретрит) зақымдануын көрсетеді.
Дифференциалды диагноз патогендік (C. trachomatis, T. vaginalis, M genitallium) және оппортунистік микроорганизмдерге (candida тұқымдасының саңырауқұлақтары, бактериялық вагинозбен байланысты микроорганизмдер) және вирустарға (герпес симплексі вирусы) байланысты басқа ерекше урогенитальды инфекциялармен жүргізіледі.
Гонококкты эпидидимоорхиттің дифференциалды диагнозы аталық бездің тамшысымен, басқа этиологияның инфекциялық эпидидимоорхитімен (туберкулез, мерез, хламидиоз және т. б.), скротальды мүшелердің ісігімен, аталық бездің аяқтарының бұралуымен және т. б.
Әйелдердің жоғарғы жыныс жүйесінің гонококк инфекциясының дифференциалды диагнозы эктопиялық жүктілікпен, эндометриозбен, аналық без кистасымен, іш қуысы мүшелерінің ауруларымен (панкреатит, холецистит және т.б.) жүзеге асырылады.\