Зәуре. Біздің институтта сырттай оқиды.
Тәттігүл. Сырттай оқығаны несі? Сол да оқу болып па? Не, кәдімгі өзің сияқты студент бала құрып қалып па? Құрылысшы деген не пәле? Не құрыса құрылысшы, одан соң сырттай оқитын студент құрысын.
Зәуре. Папам да құрылысшы, ол да құрысын ба сонда?
Тәттігүл. Қара, қылжақтағысы келеді. Папаң – құрылысшы, бастық.
Зәуре. Папам бірден бастық емес, қатардағы құрылысшы болған шығар.
Тәттігүл. Болған. Папаң құрылыста істеп жүргенде қай күні биіктен басы айналып ұшып кетер ме екен деп қу жанымды қу шүберекке түйіп отыратынмын.
Зәуре. Жаса, мама! Сіз папамды кереметтей сүйеді екенсіз.
