13.Туа біткен қысқа өңеш ақауында негізгі симптом:
дисфагия рвота;
икота ;
регургитация;
саливация.
14.Арнайы зерттеу әдістерінің ішінде" туа біткен қысқа өңеш " диагнозын қою кезінде ең ақпаратты:
өңешті контрастты зерттеу рН-метрия;
обзорная рентгенография грудной и брюшной полостей;
фиброэзофагогастроскопия;
жесткаяэзофагоскопия.
15."Туа біткен қысқа өңеш" диагнозын қоюдағы ең ақпаратты рентгендік белгі:
асқазан түбінің кеуде қуысына ығысуы расширение пищевода в нижнем отделе;
желудочно-пишеводный рефлюкс;
высокое положение куполов диафрагмы;
стеноз в кардиальном отделе пишевода.
16.Өңештің туа біткен стеноздары көбінесе қай деңгейде кездеседі:
өңештің төменгі үштен бір бөлігінде первого физиологического сужения;
кардиального отдела;
средней трети пищевода;
верхней трети пищевода.
17.Өңештің туа біткен стенозы диагнозы жиі қай жаста қойылады:
6 айдан 1 жылға дейін в периоде новорожденности;
от 1 до 3 месяцев;
от 3 до 6 месяцев;
старше 1 года.
18.Туа біткен қысқа өңеш стенозын емдеудің ең тиімді әдісі:
буждау анастомоз в 3/4 в зоне стеноза;
резекция в зоне стеноза с наложением анастомоза «конец в конец»;
) установка встречных магнитов;
баллонная дилятация.
19.Балалардағы гастроэзофагеальды рефлюкс диагнозын түпкілікті анықтау үшін барлық әдістерді қолдануға болады, біреуден басқа
