Уникальность 100
Жаңа пән ретінде қазақ философиясының тарихы 19 ғасырдың аяғы мен 20 ғасырдың басында бастау алады.
Кеңес заманында бұл сала дәстүрлі түрде Ш.Уәлиханов, А. Құнанбаев, Ы. сияқты ойшылдардың сөзсіз маңызды атауларымен шектелді. Алтынсарин іс жүзінде зерттелмеген. Бүгінгі таңда философтардың белгілі бір бөлігінің арасында оның бар екенін жоққа шығаратын пікір бар. Алайда, бәріне қарамастан, қазақ философиясы болған және солай. Оның үстіне, зерттеушілердің пікірінше, оның 25 ғасырлық тарихы бар. Оның негізгі бағыттары:
- аңғал-диалектикалық ойлар;
- бастапқы дүниетанымдық бағдарлар;
- Дін және еркін ойлау формалары туралы философиялық ойлар;
- адамгершілік мәселелері;
- адамтану немесе человекознание;
- зорлық-зомбылық, ұлттық келісім және т. б. идеялары.
Әңгімешілер мен әншілер, ақындар мен жыраулар, саясаткерлер мен батырлар, хандар мен қолбасшылар - олардың барлығы әртүрлі деңгейде өздерінің дарыны мен ақыл-ойының арқасында объективті әлемнің қасиеттері, адам мен адамның қарым-қатынасы туралы ойлап, пайымдап, халықтың философиялық дәстүріне белгілі бір үлес қосты. Алайда, олар объективті жағдайларға байланысты дамыған философиялық ілім жасай алмады, дегенмен олар өз дәуірінің әлеуметтік дамуының негізгі тенденциясын білдірді. Бұл ілімнің элементтері:
- білімнің кейбір жақтарының сипаттамасы;
- еркін ойлау негіздері;
- деистік және пантеистік көзқарастар;
- гуманизм;
- этикалық мәселелер;
- құқық саясаты және мемлекет, қоғам, адамның мағынасы туралы философиялық пайымдау.
Ұлттық философияның қалыптасуының бұл аспектілері адамның танымдық іс-әрекетінің біржақтылығына, консерватизмге және тоқырауға қарсы бағытталған, білімді игеруге шақырған, қазақ халқының прогрессивті дамуына кедергі келтіретін күштерге қарсы бағытталған. Бұл шынайы патриотизмді, Отанға және халыққа деген сүйіспеншілікті, ата-бабаларды құрметтеуді, жақсы болашаққа ұмтылуды насихаттаған ұлттық философияны дамытудың өзіндік ерекшелігі болды.
Қазақтардың бай өмірлік тәжірибесі халық даналығына ойлаудың ерекше тәсілін табуға мүмкіндік берді - жалпы философия тарихында бірегей философиялық құбылыс болып келген, ғасырлар бойы ұрпақтан ұрпаққа сақталған, көбейген және Сақталған құпия ойлардың өміршеңдігін беретін ауызша шығармашылық. Халық өмірінің бейнесі, оның өзін-өзі тануы мен өзін-өзі тануы, болашақ туралы ойлар, шынайы руханияттың шынайы элементтері, Отаны мен жақындары үшін азап шегу, қандас тайпалармен бірігуге деген ұмтылыс ұлттық философияның қалыптасуы мен дамуының маңызды жағын құрайтын ұлттық дүниетанымда кең көрініс тапты. Халық эпостары, эпостар мен аңыздар, лирикалық және күнделікті өлеңдер, мақал-мәтелдер, адам мен табиғат арасындағы қарым-қатынас, саяси және экономикалық пайымдаулар өз заманының тиісті білім теориясының дүниетанымының жеткілікті дамыған деңгейін көрсетеді.
Қорытындылай келсек, қазақ философиясының тарихы халық тарихының ең мазмұнды бөлігі болып табылады. Ұлттық идеялардың бай элементтері мен оларды тану тәсілдері философиялық білімде көрініс тапты. Бұл қазақ философиясының айрықша ерекшелігін құрайды, себебі тарихи байлық пен ұлттық ой бір-бірімен тоғысып, өзара байытылып, ұлттық философияның негізін құрады.
67. Абай философиясындағы құдай және адам мәселелері
Достарыңызбен бөлісу: |