Эпидемиологиясы Науқастарды гемодиализге көшіргенге дейін науқастардың 90%-да қандай да бір дәрежедегі сүйек тінінің гистологиялық өзгерістері дамиды. Гемо- және перитонеальды диализ емін алатын СБЖ-мен сырқаттанған науқастардың 45-70%-да көрініс береді. Креатинин мөлшері 150-400 мкмоль/л болатын науқастардың 60%-да интакті паратгормоны деңгейі 200 пг/мл-ден (қалыпты жағдайда 10–65 пг/мл) жоғары болады.
Клиникалық көрінісі Сырқаттың басты симптомдары, яғни жиі СБЖ белгілері басым болады. Спецификалық симптомдарына сүйектің ауруы, проксимальды бұлшықет бөліктеріндегі әлсіздік, артралгиялар жатады. Кейде кенеттен дамитын спонтанды сүйектің сынуы мен қаңқа деформациясы дамуы да мүмкін. Сүйектен тыс кальцинаттардың түзілуіне түрлі клиникалық көріністер тән. Артериялар кальцификациясы нәтижесінде ишемиялық өзгерістер дамиды (кальцифилаксия). Аяқ пен қолда периартикулярлы кальцинаттар анықталуы мүмкін. Конъюнктива мен қасаң қабықтың кальцификациясының рецидив беруші конъюнктивитпен ұштасуы «қызарған көз» синдромы ретінде қарастырылады.
Диагностикасы 1.ПТГ жоғарылауымен ұштасқан нормокальциемия. Сонымен қатар, гиперфосфатемия, сілтілі фосфатазаның жоғарылауы және 1,25-(OH)2-D3 төмендеуі тән. ПТГ деңгейін анықтау түрлі генезді, шумақтық фильтрациясы 60%-ға төмендеген нефропатиялар кезінде анықталады.
2. Сүйектік өзгерістер БГП-ге ұқсас (остеопороз, субпериостальды және субхондральды білек сүйектерінің резорбциясы).
3. Басты сырқатты диагностикалау (СБЖ, мальабсорбция).
