XVIII – XIX ғғ. Қазақ даласыкөрші аймақтармен өзара қарым- қатынас жүйесінде Ресей сыртқы саяси стратегиясының қазақ ел басқарушыларының Хиуа,
Бұхара, башқұрлармен қарым-қатынасына әсері. Хиуа хандығын басқарудағы
(XVIII ғ.) Шыңғысхан ұрпақтары. Нәдір-шах кезеңіндегі Парсының қазақтармен
дипломатиялық байланыстары. Қазақтардың Башқұртт жеріндегі 1735, 1740
жылдардағы көтерілісіне қатынасы. Әбілхайыр ханның қазақ-башқұрт
қатынасындағы рөлі. 1755 жылғы башқұрт көтерілісіне қазақтардың қатынасуы.
Миллердің Қалдан Серенге елшілігі және оның нәтижелері. 1739-1741
жылдардағы жоңғар-қазақ соғысы. Жоңғар хандығының әлсіреуі кезіндегі
Абылайдың саясаты. Абылай сұлтанның дипломатиялық өнері: Қытаймен,
Ресеймен қарым-қатынасы. Жоңғарияның күйреуі. Қазақтардың Шығыс
Қазақстандағы (Алтай, Тарбағатай) және Іле өзенінің алқабындағы ата қонысына
оралуы. Қазақ-қырғыз қатынастары.
XVIII ғ. бірінші жартысындағы қазақ-қалмақ қатынастары. 1771 ж.
«Шаңды жорық».
Қазақстанның оңтүстік аудандарындағы орта азия хандарының саясаты.
Қоқанд хандығының ХІХ ғасырдың басында Сырдарияның орта ағысы
аудандарын және Жетісудың бір бөлігін жаулап алуы және бекіністердің
салынуы. Хиуа ханы Мұхаммед-Рахым мен оның мұрагерінің Арал маңындағы
және Сырдарияның төменгі ағысындағы қазақ халқына қатысты саясаты. Жетісу
және Оңтүстік Қазақстандағы қазақ халқының қоқандық билеушілердің қол
астында.
