Бірінші бӛлім Кӛркем мінез туралы
Пайғамбарымыз сенімді (әл емин) болатын
жүктеу/скачать 0,96 Mb. Pdf көрінісі
|
ÐÓ©Ñкем ÐÑнез
| Пайғамбарымыз сенімді (әл емин) болатын
Уақыт ӛте келе қабырғалары қирай бастаған Қағба құрайыш тайпасы тарапынан жӛнделіп, жаңартылып отыратын. Олар ӛз араларында жұмысты бӛлісіп алатын. Осылайша барлық тайпа Қағбаның құрылысына қатысу құрметіне ие болады. Қағбаның құрылысы аяқталады. Кезек хажерул есуадті (қара тас) орнына орналастыруға келеді. Барлық әулеттің де осы құрметті іске қатысқысы келді. Сол себептен араларында дау туындап, мәселе тартысқа, тіпті қылыш кӛтеруге дейін жетеді. Қан тӛгілудің аз−ақ алдында еді. Құрайыштың ең жасы үлкені болған Әбу Үмеййе Бин Муғире мынадай ұсыныс жасайды: Таңертең Сафа есігінен кіретін алғашқы адамды қазы етіп сайлайықта, соның айтқан үкімін орындайық. Барлығы бұл ұсынысты қабылдайды. Таң атып, барлығы есікке қарап, кіретін алғашқы адамды күтіп отырады. Сол кезде есіктен пайғамбарымыз Хаз.Мұхаммедтің (саллаллаһу алейһи уәссәлләм) кіріп келе жатқанын кӛрген олар қатты қуанады. Ӛйткені, Оның турашылдығына, адалдығына ешкімнің күмәні жоқ еді. Сондықтан да Оны Әл−Әмин (сенуге болатын, шыншыл) деп атайтын. Олар пайғамбарымызға мәселе туралы айтады. Аллаһ расулы мұндай құрметтің ӛзіне ғана тән болғанын қаламады. Олардан бір үлкен тӛсеніш сұрады. Пайғамбарымыз тӛсеніштің үстіне хажерул әсуадті қояды. Сосын әр әулеттің басшысына тӛсеніштің бір шетінен ұстауды ұсынады. Осылайша хажерул әсуадті орнына апару құрметіне бәрі де ие болды. Сосын ӛзі хажерул әсуадті алып, орнына орналастырды. Оған қырық жасында пайғамбарлық келген болатын. Бірақ, Оның қырық жасқа дейінгі жасаған таза, пәк ӛмірі пайғамбарлыққа дайындық секілді болған еді. Ол пайғамбарлығынан бұрын да турашыл, адал, сенімді адам болатын. 100 Фатиха, 1\6-7 55 Міне, соның бір мысалы: Сахаба Хаз.Муғира Ибн Шубе айтады: Ол кезде әлі Исламды қабылдамаған болатынмын. Әбу Жәхл екеуміз бірге кетіп бара жатыр едік. Бір кезде алдымыздан пайғамбарымыз шықты. Біз ӛте арсыз әрекеттер жасадық. Ал, Ол ӛзіне жарасар салмақтылықпен жанымызға келді. Бізге Хақ пен ақиқатты түсіндірді. Әбу Жәхл «Сенің пайғамбар екеніңді қабылдасақ сенің дініңе кіріп, артыңнан ерер едік. Сені қабылдамаймыз» деді. Сосын Аллаһ расулы кетіп қалды. Менің қасымда қалған Әбу Жәхл маған: «Негізінде Оның әкелген хабарларының барлығы дұрыс. Ол ӛтірік айтпайды. Ӛйткені, осыған дейін Оның бірде−бір ӛтірік айтқанын кӛрген емеспіз. Бірақ, Абдулмутталип ұлдары сикайе (қажыларға су тарату) бізден, сидане (Қағбаны қорғау) бізден, рифаде (қажыларға тамақ тарату) бізден, сосын тұрып, пайғамбарлық та бізден» десе бұған тӛзе алмаймын» деді. Бұл Аллаһ расулының турашылдығын мойындау деген сӛз. Тәураттан пайғамбарымыздың сипаттарын оқыған Абдуллаһ Бин Селам Аллаһ расулының ӛзінің жүзін кӛрген кезде «Уаллаһи, мына жүзде жалғандық жоқ» деген, тізе бүгіп, «Лә иләһә илләллаһ Мұхаммедун расулуллаһ» деп, мұсылман болған. Кейіннен мұсылмандықты қабылдаған бір адам айтады: Жахилия дәуірінде Аллаһ расулымен бір жерде кездесуге келістік. Мен берген уәдемді ұмытып кетіппін. Үш күннен кейін есіме түсіп келіскен жерге жүгіріп бардым. Барсам Аллаһ расулы сонда тұр. Маған ренжіген де, ашуланған да жоқ. Тек қана «Ей, жігіт! Маған қиындық туғыздың. Үш күннен бері сені осында күтіп тұрмын» деді. Тағы бір мысал: Исламның алғашқы шәйіттерінен Хаз.Ясир мен Хаз.Сүмеййенің баласы Хаз.Аммар үйіне келеді. Ата−анасы «Балам! Қайда болдың?» деп сұрайды. Аммар «Пайғамбар Хаз.Мұхаммедтің қасында болдым» дейді. «Ол пайғамбар ма?» дейді олар. «Иә, Аллаһ, кітап туралы айтады». Сонда Хаз.Ясир былай дейді: «Мұхаммед Меккеде қырық жасына дейін бірде−бір ӛтірік айтпаған адам. Адамдарға ӛтірік айтпаған адамның Аллаһқа ӛтірік айтуы еш мүмкін емес» деп, сол жерде мұсылман болады. Аллаһ расулы кей кездері әзілдесетін. Бірақ, Ол (саллаллаһу алейһи уәссәлләм) соның ӛзінде шыншылдықты алдыңғы орынға қоятын. Сахабалар қарсы сӛздермен, мәселені білмей әзілдегенде пайғамбарымыз оларға ескерту жасаған. Ӛйткені, әзіл де болса мүмін әрдайым шынлықты айтуы керек, туралықты айтуы керек. Ӛтірік иманнан гӛрі күпірлікке жақын. Ӛтірік сӛйлеген әрбір адам күпірлікке қарай бір қадам басты деген сӛз. Ӛтірік сӛйлеумен кәпір болмайды, бірақ ӛтірік − екіжүзділіктің белгісі. Бұл мәселені алдағы уақытта тереңірек қарастырамыз. 56 Иә, ӛтірік сӛз араласқан кезде ол әзіл боудан шығады. Пайғамбарымыз (саллаллаһу алейһи уәссәлләм) осы мәселеде ӛзінің әзілін де мысал еткен. Мысалы, ӛзіне он немесе он бір жастарында бағынған Хаз.Енесті кейде Зул Узунейн (екі құлақты) деп шақырған. Міне, бұл шындықты айту. Бірақ, біреуге лауазымына байланысты екі құлақты деу басқа мағына беруі мүмкін. Пайғамбарымыз бұл жерде шындықты айтып, әзілдегенде де тек шындықты айтуды ұсынған. Мысалы тағы бір жолы Оған бір қария әйел келеді. Пайғамбарымыз (саллаллаһу алейһи уәссәлләм) оның жағдайын кӛріп, оның жарқыраған жүзіне қарап, қалжыңдап күлдірген. Әйел пайғамбарымызға жұмаққа барғысы келетінін жеткізгенде пайғамбарымыз «Қариялар жұмаққа кіре алмайды» деген. Әйел жылап қалады, сонда пайғамбарымыз (саллаллаһу алейһи уәссәлләм) «Оған айтыңдар, жұмаққа мынадай қария түрінде кіре алмайды» деген. Міне, пайғамбарымыз бұл әзілінде де әуелі оны ойландырып қойғанмен кейіннен туралықты айтқан. Ол барлық әзілдерінде ешқашан да ӛтірікке жол бермеген. Ӛйткені, Ол (саллаллаһу алейһи уәссәлләм) тек шындықты айтқан. жүктеу/скачать 0,96 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|