АҚ ҚАЙЫНДАР
Ақ қайындар жайқалып,
Жүректері тулайды.
Самал соқса шайқалып,
Жапырақтары шулайды.
Көкке созып саусағын,
Алтын күнмен сырласқан.
Күтер жазды аңсап кіл,
Махаббаты - жыр,дастан.
Қардан шәлі жамылып,
Қорықпайды ызғардан.
Жылытып тұр шарқ ұрып,
Өмірге іңкәр ізгі арман.
Алшаң басып өткенге,
Ару қыздай сызылып.
Аман жетші көктемге,
Ақ қайындар, тізіліп!..
БАУЫРЫМ
Алдамшы мынау жалғанда,
Армансыз, шіркін, жан бар ма?
Ажалдың ілсе құрығы,
Ақсұңқар көкке самғар ма?!
Жүрегі жұмсақ жұмағым,
Тілеуі мөлдір бұлағым.
Еліне сая болатын,
Еменім, неге құладың?
Үзілді ерте гүлдерін,
Өзінсіз өтті күндерім.
Айырылып сенен, бауырым,
Сопайып қалды-ау сүлдерім.
Тірліктің базар, бағында
Жұлдызын жанған шағында.
Жайқалған қара орманым,
Айналдың неге сағымға?!
Қанатым едің ұшатын,
Жаннатым еді құшағың.
Жападан - жалғыз аралда
Адасқан жанға ұқсадым.
Жұбымыз неге жазылды,
Аңсадым ерке назыңды.
Іздедім сені сағынып,
Тау - тасқа соғып басымды.
Түнере қалса аспаным,
Түсінер сендей басқа кім.
Атажұрт - алтын ұяңды,
Япырау, кімге тастадың?!
Анамның сүтін тең ішкен,
Ақ көңіл адал періштем.
Алладан күнде сұраймын
Төсегің болсын пейіште!..
Достарыңызбен бөлісу: |