ҚҰЛАНЫМ – АТАМЕКЕНІМ
Жайқалған жасыл құрағы,
Ырыстың сенсің бұлағы.
Басына қыдыр дарыған,
Бабамның болған тұрағы.
Әкем де сені сүйеді,
Анам да басын иеді.
Құланым – алтын бесігім,
Құшағың құтты, киелі.
Жаннатым болған Құланым,
Қанатым болған Құланым.
Сапарға шықсам келгенше,
Сағынып сені тұрамын.
Шапағат нұрын шашатын,
Жүректің құлпын ашатын,
Жуасы тәтті жұмағым,
Жер бар ма сенен асатын?!
Ұлдарың алтын асықтай,
Қыздарың күміс қасықтай.
Құланым – атамекенім,
Өсірдің бізді жасытпай.
Барқыттай шүйгін беліңе,
Ақбидай еккен еліңе.
Аққу – жыр ұшты кеудемнен
Аяулы туған жеріме!...
СҮГІРБАЙ АТАНЫҢ ӘНІ
Түңілу ақ өліме қазық деген,
Қайғыны пешенеңе жазып па екен.
Басыңа тәуекелдің бөркін кигін,
Көңілге үкілі үміт азық деген.
Болған соң опасы жоқ мынау жалған,
Арманның жанарынан жасы тамған.
«Уәде-құдай сөзі» деп түсінген,
Бабамның айтқан жерде басы қалған.
Не жетсін сертке берік бола алғанға,
Қыран боп шырқау шыңға қона алғанға.
Қол ұшын аямапты бабаларым,
Бақ тайып қазынасы тоналғанға...
МЕРЕЙЛІ МЕРКІ
Су сұрасам бал берген,
Жая берген, жал берген.
Қабағыма қарайлап,
Әр сөзіме мән берген.
Сүйем сені, Аспарам,
Алтын шапақ күн үшін,
Айлы жарық түн үшін,
Әсем, нәзік гүл үшін.
Сүйем сені, құт мекен,
Аппақ жұмсақ нан үшін,
Төсіңдегі мал үшін,
Бұлбұл құстар әні үшін.
Жұлдыздардай жарқырап,
Тапса жырым - жаңа ырғақ.
Сенің арқан тек қана,
Қасиетті шаңырақ.
Сүйем сені, жаннатым,
Ескені үшін жұпар жел,
Өскені үшін бұраң бел,
Сенгені үшін қыранға ел.
Ошағы деп бабамның,
Отаны деп баламның,
Отқа түсіп жанам мың,
Мерейлі Меркім - туған жер
Достарыңызбен бөлісу: |