Гипокалиемия Гипокалемия байқалады: тағаммен калидің түсу деңгей төмендегенде, диуретиптерді қабылдағанда, бүйрек арқылы калидің көп мөлшерде экскрецияланғанда, бүйрек қызметі нашарлағанда, гиперальдостеронизмде, Кушинг ауруы, диарея және құсу кезінде.
Гипокалиемия жағдайында миокардтың миоциттарында калидің мөлшерінің төмендеуі қаңқа бұлшық етімен салыстырғанда жәй жүреді. Гипокалемия кезінде жүректің жұмыс істеуі нашарлайды, оны ЭКГ-дан байқауға болады. Ұзақ уақыт калидің жетіспеушілігінен жүректің көлемі ұлғайып, оның соғу ритмі нашарлайды. Қан плазмасындағы калидің мөлшері бірден төмендеп кеткен жағдайда, жүректің жұмысы тоқталып қалуы мүмкін.
Организм микроэлементтері су мен тағамның құрамына байланысты. Организмге түсетін магнидің жартысы сүйекте болады, онда магний сілтілік фосфотаза мен пирофосфатазаны активтендіреді. Берилий сілтілік фосфатазаның ингибиторы болып саналады. Стронций мен ванадий известелінуге септігін тигізеді, ал цинк, Галлий және барий сүйекті декльцирлеуге қатынасады. Сртонцийдің артық мөлшерде болуы сүйектің құрылымының бұзылуының себепкері болып, стронцийлік рахит пайда болады. Асқазанда алюминий фосфаттармен байланысып, ерімейтін комплекс түзеді де организмде фосфаттың жетіспеушілігіне себепкер болады. Мыс жетіспегенде сүйектің қисықтығы және сынғыштығы байқалады. Марганец сілтілік фосфатазаны активтендіреді, ал марганец жетіспегенде глюкозаминогликандардың биосинтезі бұзылады.
Паратгармон және сілтілік өнімдер эмальдің өткізгіштігін төмендетеді. Натрий фторидімен өңдегенде де эмальдің өткізгіштігі төмендейді. Эмальдің өткізгітігін жоғарылатады: тирекальцитонин, каротиндер, мен витамин А, гилуронидаза, электрофорез, қышқылдық өнімдер, ультра дыбысты толқын.
Cу – тұз алмасуы, гомеостаздың реттелуі Адам ұлпаларының суы мен минеральдық заттары және олардың биологиялық қызметтері.
Су және онда еріген минеральдық қосылыстар адам организміне тағаммен түсіп, организмнің ішкі ортасының ( қанның, лимфаның, ішек – қарын сөлдерінің, несептің, жасуша және жасуша аралық сұйықтықтардың) құрамын анықтайды. Биологиялық сұйықтардың барлығына ортақ қасиет, олардың физика – химиялық қасиеттерінің және құрамының тұрақты болуы, яғни көрсеткіштердің тұрақтылығын гомеостаз деп атайды.