АЛ
М
АТ
Ы
КІ
ТА
П
БА
СП
АС
Ы
119
мақсат апыл-ғұпыл киіне бастады.
Әкесі есік алдында
тосып тұр екен. мұның қолына балтаны ұстата салды. Өзі
сүйменді алды.
Екеуі Қамыстыкөлді бетке алып, қатар адымдап келеді.
Айнала жым-жырт. Қар жамылған жазық... табан астын-
дағы қар сықыр-сықыр етеді. Осылайша айналаға таңдана
қарап, асықпай аяңдаған бұлар көлге де жетті. көл беті –
сірескен мұз.
Әкесі үстіндегі тонын шешіп тастады. пимасын бір-бірі-
не қағып, зілдей сүйменді қолына алып, мұзды оя бастады...
кенет су
көпіршіктері бұрқ-бұрқ етіп, аппақ бу көтерілді.
Жылымнан су көтерілді. тұп-тұнық екен.
– Қане, балам, әлгі нан қиқымының біразын суға шаш-
шы, – деп өтінді әкесі. – Қызықты сосын көресің.
Әуелде біраз қалқыған, бірақ бірте-бірте су сіңген нан
ұнтақтары ауырлап, тереңге бата бастады... су астынан
балықтардың жұп-жұқа
шілтердей қанаттары мен құй-
рықтары жылпылдап, теңгедей
дөңгеленген ауыздары
мен желбезектерінің желп-желп еткені көрінеді. Біразы
нан үгіндісіне ұмтылса, көбі желбезектерін жиі-жиі желпіл-
дете тыныстап, су бетіне сансыз ауа көпіршігін қаптатуда.
Балықтарды қолмен-ақ ұстап алуға болардай.
– Қарашы, қарашы, ауа жұтып жүр. – Әкесі балықтарды
шошытып алмайын дегендей сыбырлай сөйледі. – Әр жән-
дікке
ауа қандай қажет, ә!?
– Біз мұзды неге ойдық? – деп сұрады әлі ештеңе түсін-
беген мақсат. – мына балықтарды аулаймыз ба?
болжа
мақсаттың әкесі сұраққа қалай жауап беретінін болжап, айт.
– Ә,
балам-ай, – деді әкесі. – Бұларды аулағанда не
ұтамыз? Өздері онсыз да қырылып қала жаздапты ғой бей-
шаралар. Біз әлі біраз жылым оюымыз керек.
– Неге?
– Қыстыгүні көлдер мен
өзендерде мұз қатқанда су
астында оттегі азайып кетеді. Балықтар әлсіреп,
ауаның