Дүниетанымның құрылымы: білім, көзқарастар, сенім, идеалдар, өмірлік ұстаным. Тұлғаның іс-әрекеті –
оның дүниетанымының көрінуі. Дүниеге көзқарас – қоғамдық сана мен тұлға санасының ең жоғарғы
деңгейі. Дүниеге көзқарас ұғымы біртұтас дүниені жалпылама ұғынумен ғана
шектеліп қалмайды, сонымен бірге осы біртұтас дүниемен қарым-қатынас
жасаудың жалпы өлшемдерін, басқаша айтқанда, дүниеге белгілі бір қарым-
қатынас өлшемдерін белгілеп міндеттейді.
Дүниеге қарым-қатынас дегеніміздің өзі адамның дүниеге тұрмыстық,
практикалық-қызметтік
қарым-қатынасы.
Дүниеге көзқарас осы
қарым-
қатынастан туындайды. Ол – нақты процестің жемісі. Осы тұрғыдан келгенде
дүниеге көзқарас дүниеге қарым-қатынаспен салыстырғанда кейін пайда болған.
Алайда пайда болып, қалыптасып алған соң ол дүниеге қарым-қатынасты
бағыттаушы ықпалға ие болады, осылайша олар тарихтың өн бойында өзара
бірін-бірі түзете отырып, қоғамдық-саяси өмірдің біртұтас процесінде бірін-бірі
толықтыратын, біріне-бірі көшетін процесс болып табылады.
