128
шалқалай жатыпты да, анасымен анда-санда әзіл сөз айтысып, хұсайни
аталатын ұзынша қара үзімді бір-бірлемей үш-төрттен асап жатыр» [
1,
122-б.].
«Осындай, кейде әзіл-күлкі аралас, кейде татулық, үйішілік жасарстық
жайларын аңғартқан әңгіме арасында бұл үшеуі бүгін де осы
сыпада
жатып
ұйықтауға байласқан. Жаз бойы, тегі, олар түн салқынын сүйгендіктен және
сыпада
ыстық үйдей емес, ұйқы тез қанатын болғандықтан, ұдайы далада
ұйықтайтын»
[1, 122-б.].
Жоғарыдағы мысалдардың барлығында
«сыпа»
сөзі сөздікте көрсетілген
«балшықтан биіктеу етіп жасалған орын, сәкі»
деген үшінші мағынада
қолданылып тұрғанын аңғарамыз.
Әдебиеттер:
1 Әуезов М.О. Өскен өркен. – Алматы: Жалын, 1977. – 264 б.
2 Диалектологиялық сөздік. – Алматы: «Арыс» баспасы, 2007. – 800 б. – 130-б.].
Достарыңызбен бөлісу: