а
жазу керек пе,
ә
жазу керек пе деген мәселені шешу үшін, ғалым Қ.Жұбанов оларды
қосымша жалғау арқылы анықтауды ұсынды: «соңғы буынындағы дауысты дыбыстың
а/ә
екені дүдамал болса немесе дүдамал болмай-ақ, анық
ә
дыбысы болса да, қосымша жуан
түбірге жалғанғандағыдай жуан айтылады да,
а
мен
е, қ
мен
к, ғ
мен
г
бір келетін қосым-
шаларда
а, қ, ғ
жазылады. Оңайлық үшін ондай түбірдің соңғы буынына да
ә
жазылмай,
а
жазылады:
кітапқа
(
кітәпке
емес). Яғни бұндай сөздерді қосымшалармен түрлендіргенде,
фонеманың негізгі реңкі айқындалады да, қосымшалар соның ыңғайына қарай жалғанады.
1-tapsyrma.
Beıúndes jazylatyn tól sózderdі taýyp, kóshіrіp jazyńyz jáne oqyńyz.
Biraq, kámshat, kitap, ónerpaz, bapker, qate, qalamger, qazir, aqylgóı, qaskóı, dárihana, onyki,
qaıtse, qaıtip, aqiret.
2-tapsyrma.
Beıúndes jazylatyn qos sózder men bіrіkken sózderge jańa álіpbıіmen mysal jazyńyz.
ЕРЕЖЕ
Достарыңызбен бөлісу: |