Абсолют жұлдыздық шамамен жұлдыздың сәуле шығаруы. Жұлдыз жарқырауы оның нақты сәулеленуін сипаттай алмайды, өйткені жарқыраудың өзі қашықтыққа да байланысты. Нақты жалпы сәулеленуді немесе жұлдыздың нақты сәуле шығаруын білу үшін, оның бірдей қашықтықтағы жұлдыздық шамасын есептеу қажет. Мұндай стандартты қашықтыққа r0 = 10 пс қабылданылған. Жұлдыздың 10 пс кезіндегі жұлдыздық шамасын абсолюттік жұлдыздық шама дейді
Е жұлдыздық r пс қашықтығы жарқырауы көрінерлік m жұлдыздық шамамен, ал r0 = 10 пс кезіндегі оның жарқырауы Е0 М абсолюттік жұлдыздық шамасымен анық болады. Сондықтан
= және lg =2(lg r-1)
r0 = 10 болғандықтан:
(9.1) Погсон формуласына байланысты
lg =0,4(m-M)
сондықтан :
М = m+5-5 lg r (12.2)
немесе (12.1) формуласына есепке алып
М = m+5+5 lg (12.3)
Көрінерлік жұлдыздық шамамен абсолюттік жұлдыздық шама айырмасын қашықтық модулі деп атайды.
m-M=5(lg r-1) (12.4)
(12.2)-(12.4) формулаларында абсолюттік жұлдыздық шама М мен көрінерлік жұлдыздық шама m жұлдыз шамаларын есептеудің бір фотомертлік жүйесіне жатады. Күннің геометрлік қашықтығы
r =1 а.б. = ж.
(12.4) формуласына сәйкес күн қашықтығының модулі
m -M =5(-lg206265-1)=-31m,57.
Мұнан әртүрлі фотометрлік жүйедегі күннің абсолюттік жұлдыздық шамасын табуға болады.
Сонымен r0=10пс қашықтан күн жарқырауы әлсіз 5m жұлдыз сияқты көрінеді.
Жұлдыздың жарық беруі деп оның сәулелену қуатын айтады. Жер атмосферасы шекарасындағы жұлдыздың жарықталынуын Е арқылы белгілесек, онда жұлдыздың жарық беруі
L=4 r2E
Мұндағы r-жұлдызға дейінгі қашықтық. Әдетте жұлдыздың жарық беруі L0=1 алынған Күн жарық берумен (893) өрнектеледі. Сонда (9.1) формуласынан
lgL=0.4(М0-М) (12.5)
Абсолюттік жұлдыз шамасы М1 және М2болатын екі жұлдыз үшін
lg =0.4(М2-М1) (12.6)
жұлдыздық абсолюттік жұлдыздық шамасы әртүрлі -9m деп +29m дейін. Яғни жұлдыздың жарық беті 105 тен 10-5аралығында
