Өтірік сөз спринтте, шындық марафонда жүгіреді

Өтірік сөз спринтте, шындық марафонда жүгіреді.

Тәрбиелі адамдар адамның жеке басын ардақтай біледі, сондықтан да ол әр уақытта мейірбанды, жайдары, сыпайы, көнгіш келеді... Болмашыға бола өтірік те айтпайды... Олар көп мылжыңдамайды, ешкім сұрамаса ішкі сырын шашпайды.

Жалған намыс қасиет емес, ар сақтаған қасиет.

Егер адам тұла бойы түгелімен жалғандыққа берілсе, ақыл-ой талантынан айрылатыны айдан анық.

Әке-шешенің өтірігі бала жүрегін суындыра береді. Бір кезде ол өтірікті бала да айтады.

Адамдарды мақтансүйгіш ет, өркөкіректік оларды ақымақ етеді, Сол кезде сен оларды бағындырасын....

Өркөкіректер өзгелердің тәкәппарлығын жек көреді.

Егер өмір туралы аз білсек, сонда өлім туралы біз не білеміз?

Өлімнен басқаның бәрін өткізуге болады, жақсы атақтан басқаның бәріне шыдауға болады.

Ақымақ болып туылу ұят емес, ақымақ болып өлу ұят.

Адамдар мал-мақтан үшін соғысып, өзі жек көретін өлімге жанын тапсырады

Егер тілім ертең болса құрымақ, Мен дайынмын өлуге де бүгін-ақ

Өлімнен де ауыр ит өмір кімге керек?!

Диктаторлар өзінің аудармашысы мен жеке тіс дәрігерінен қорқуы тиіс. Себебі осы екеуінің қателігі оны өлімге апаруы мүмкін

Өлім - хақтың пәрмені

Біз махаббаттың өлімдей күшті екенін білеміз. Есесіне ол әйнек секілді қорғансыз.

Өлсе өлер табиғат, адам өлмес

Даңққа бөлену дейсіз бе? Бұлай жасау менің қолымнан келсе жақсы. Жоқ, адам тек өлгеннен кейін ғана демалады.

Өлім туралы ой әрі қарай өмір сүруге деген құлшынысты оятады

Дін, өнер және ғылым - бір ағаштың бұтақтары.

Тіл өнері дертпен тең.

Еріншектік - күллі дүниедегі өнердің дұшпаны. Талапсыздық жігерсіздік, ұятсыздық, кедейлік - бәрі содан шығады. Бұрынғы ата-бабаларымыздың бұл замандағылардан артық екі мінезі бар екен: ел басы, топ басыларына тоқтай білетіндігі мен намысқойлығы. Қазаққа ақыл берем, түзеймін деп қам жеген адамға екі түрлі нәрсе керек: біріншісі - зор билік, екіншісі - есепсіз байлық.

Қазақтың жүрегі тоқтамасын, өнердің жүрегі тоқтамасын деп отырғаным сол. Өнерін өлтіріп алған қазақ ел болып оңбайды, елінен айнып қалған жүрек – жүрек боп соғып жарытпайды. Екеуі бөлінбес бір бүтін, тұтас дүние деп есептеймін. Ендеше, жүрегіміз тоқтамасын

Әскери өнердің құпиясы: керек уақытта керек жерде жауыңнан мықты болуда болып табылады.

Соғыс өнері – бұл жоспарланған және ескерілген тәсілдердің орындалуы.

Тарих рақымсыз. Ол – ғұламаны да, бiлгiрдi де, өнер иесiн де, хандар мен патшаларды да аямайды. Ол өз заңына қарсы келгендердiң бәрiн езiп-жаншып жүре бередi. Тарих заңдары керi қайтуды бiлмейдi және оны жаратпайды.

Біз бәріміз парламент депутаты бола аламыз, министр бола аламыз, тіпті республика президенті де бола аламыз. Бірақ ешқайсысымыз өнер адамы бола алмаймыз. Осылай болғандықтан да өнер адамы біздің емес, біз өнер адамының қолын сүйеміз

Қатты тәртіп көрсе бала күнінде, 
Өнерімен қуантады түбінде.

Өнер-білім берем десең басынан, 
Бер оқуға балаларды жасынан.

Батырлық, сергектік, ерлік әр жерде-ақ, әр жағдайда-ақ қажет болса да, олар өнерден туындап жатпаса да зая кетпек.

Талаптан да білім мен өнер үйрен,
Білімсіз, өнерсіз болады ақыл тұл.

Үйренсе білім менен сан өмірің,
Білер еді-ау өнердің не берерін.

Білім, өнер бойдағы сауын болар түбінде.

Оқу-білімсіз өнер де жоқ, ақын болу үшін де, болмаса басқа түрлі өнерпаз болу үшін де, ең алдымен білім керек.

Оқу, білім — жанған шырақ ойласаң, 
Үйренерсің, іздеп көрсең — қалмасаң.
Қу өнерді, бу беліңді, жегер сал, 
Пайда аларсың, қаужанарасың, тоймасаң.