1955 жылы жаңа редакцияда тарихи деректі дереккөздерді ғылыми пайдалану және жариялау үшін негіз болған "тарихи құжаттарды басып шығару ережелері"** шығарылды. Бұл ережелерді бірнеше жыл бойы мұрағатшы ғалымдар әзірледі және сол кездегі одақтас республикалардың мұрағат мекемелерінің қызметінде практикалық қолданысқа ие болды. Көптеген жылдар бойы жарық көрген көптеген деректі жинақтар осы Ережелердің талаптарына сәйкес жасалған.
Қорытынды
Мұрағат ісін дамытудағы және оны ғылыммен жақындастырудағы маңызды факторлардың бірі ІІМ жүйесінен Министрлер Кеңесі жанындағы Бас мұрағат басқармасына мұрағат мекемелерін беру болды. Бұл өткен ғасырдың 60-жылдарының басында болды. 60-шы және 70-ші жылдардың басында құжаттармен жұмыс істеу тиімділігі мен сапасын арттыруға бағытталған іс-шараларға басты назар аударылды. Оңтайлы жағдайларды іздеуге, құжаттық ақпаратты жан-жақты пайдалануға көп күш жұмсалғаны маңызды. Осы кезеңде мұрағаттар қызметі құжаттық ақпаратпен жұмысты одан әрі жетілдіру жағдайларын қамтамасыз етуге бағытталды. Мұрағаттар ғылыми ұйымдармен бірлесіп индустрияландыру, ұжымдастыру және мәдени құрылыс тарихын, яғни Кеңес қоғамының құрылысымен байланысты барлық құжаттарды қамтитын құжаттар жинағын басып шығаруға дайындық бойынша айтарлықтай жұмыс жүргізді. Негізінен, заттардың нақты жағдайын нивелирлейтін, әсіресе Қазақ АССР-дағы ұжымдастыру кезеңіне қатысты құжаттар жария етілді. Сондай-ақ мұрағаттар тарихи ғылымды дамыту үшін маңызды болған, белгілі бір тақырып бойынша құжаттардың топтамаларын мерзімді баспасөз беттерінде жариялауға қатыса бастады.
