көлді. Александр Солженицынды оқыған кез келген адам коммунизм- нің эгалитарлық аңсары, әр адам өмірінің әрбір минутына дейін бақы- лауда ұстауға тырысатын қатыбас тиранияны туындатқанын біледі. Қазіргі Америка саясаты да осы кереғарлыққа ұрынып отыр. Де- мократтар науқастарға, қарттар мен жоқ-жітіктөрге жөрдемдесу 147
ҮШ ІН Ш І БӨЛІМ бағдарламасын қаржыландыру үшін салықтар мөлшерін көтеруге тура келсе де, жаппай теңдікке ұмтылады. Сол арқылы олар адамның өз ақшасын қалауынша билік жүргізу құқына қол сүғады. Балаларға бі- лім беруге ақшамды жұмсағым келсе, үкімет неге мені сол қаражатқа медициналық сақтандыру құжатын сатып алуға мәжбүрлейді? Респуб- ликашылар, тіпті байлар мен кедейлердің кірісіндегі алшақтық ұлғая түсіп, америкалықтардың көпшілігі медициналықжәрдемсіз қалғанына қарамастан, жеке бас бостандығына барынша ұмтылады. Орта ғасырлар рыцарьлық пен христиандықтың идеалдарын бәрі- бір біріктіре алмай-ақ қойды. Қазіргі әлем де бостандық пен теңдіктің басын қоса алмайды. Бүл кемістік те емес. Мұндай кереғарлықтар - кез келген адамзат мәдениетінің міндетті әлементі. Бұл - біздің түрдің креативті, қарқынды дамуының қозғаушы күші. Контрапунктте түйіскен екі мақам музыкалық тақырыптың дамуын алға жылжытатыны сияқты ой-пікірлеріміздің, идеяларымыз бен құндылықтарымыздың әралуан- дылығы да ойланып-толғануға, сынауға, бағалап-бағамдауға жетелей- ді. Тұрақтылық дегеніміз - топастарға арналған қорық. Шешілмейтін дилеммалар, шиленістер мен жанжалдар - кез кел ген мәдениеттің мәні болғандықтан, кез келген мәдени ортадағы адам сенімдер кереғарлығын ұштастырып, басы бірікпейтін қүндылықтар
