бөлектене сөйлейтін орындарың жоқ. Өйткені сіздер бізсіз сөйлемдегі
күрделі ойды қашан, қай жерде беріп едіңіздер!
Жолдас Баяндауыш, сені әсерлеп, көріктеп, пысықтап тұратын мына
мен емеспін бе? Мен сіздің мағынаңызды суреттеп, айқындай түсемін. Сәнің
менімен сәнді. Мені сен қай мезгілде, қандай мақсатпен, қай мекенге
жұмсасаңыз да, мен бара беремін. Сіздерге өзгенің де еңбегін тану керек емес
пе?
Бұдан кейін Толықтауыш атып тұрады да:
– Жолдастар, қызбаңыздар! Шынына келсек, ешқайсымыздың да адам
баласына қызмет етуде бір-бірімізден кеміміз жоқ. Біз де бастауыш
болғанбыз. Ол мақтаныш емес. Сен Бастауышпын, тұрлаулымын деп
иығыңды көтересің. Септеле кетсең, күніңнің не болатынын ескермейсің де.
Мына мені айт, нағыз сөйлемнің мағынасын толықтырып. сойлемдегі ойды
түрлендіре түсемін.
Достарыңызбен бөлісу: 
