Су перісі сүмбіл шаш, балық қанат,
Сұп-суық боп қойныңа енген уақ.
Ақын өзін түсінер жалғыз сырласы ретінде таныған лирикалық кейіпкердің жан әлеміндегі көңіл-күй құбылыстарын бейнелеуде «пері қызын» назарға алады. Оның пері қызына айналып, ғайыпқа ұшып кету сарынына ұласады. Ақындық қиял мен суреткер шеберлілігінің арқасында поэзиядағы тіл астарынан әр алуан сыр аңғартар бейнелі ойларды тудырды.
Ақын өлеңдерінен көп ұшырасатын күз – үнемі бейне дәрежесінде әрекет етуімен ерекшеленеді:
“ Элегия емес” өлеңінде:
Келіп тұрмын өзім өскен шағылға,
Қоңыр күз бар жанымда.
…Бұл ғаламда мені ұғатын –
Достарыңызбен бөлісу: |
