5.Әдебиет:
Негізгі:
Медициналық биология және генетика, Әбилаев С.А. 2-ші бас. 2010
Қазымбет П.К. Аманжолова Л.Нуртаева Қ. Медициналық биология. Алматы, 2002 ж.
Қуандыков Е.Ө., Әбілаев С.А. Медициналық биология және генетика. Алматы, 2006 ж.
Стамбеков С.Ж. , Петухов В.Л. Молекулалық биология, Новосибирск, Семей МУ, 2003 ж.
Медициналық радиобиология негіздері
Биология.Под ред. В.Н.Ярыгина Кн.1,2.М., Высшая школа, 2004, 320 с.
Генетика. Учебник для ВУЗов/ Под ред. академика РАМН В.И. Иванова. – М.: ИКЦ «Академкнига», 2006.– 638 с.
Гинтер Е.К. Медицинская генетика. М., Медицина, 2003.
Казымбет П.К., Мироедова Э.П. Биология. Учебное пособие для студентов медицинских вузов. – Астана, 2006, 2007.
Медицинская биология и генетика/ Под.редакцией Куандыкова Е.У., Алматы, 2004
Ярмоненко С.П. «Радиобиология человека и животных», М., «Высшая школа», 2004 г.
Қосымша:
Стамбеков С.Ж. , Генетика, Новосибирск, 2003 ж.
Акоев И.Г. Теоритические и количественные аспекты радиационного порожения организма. М.,1976
Булдаков Л.А. Радиоактивные вещества и человек. М., 1990
Кузин А.М. природный радиоактивный фон и его значения для биосферы Земли. М, 1931
Мироедова Э.П. Радиобиология. Астана, 1999
Переслигин М.А. Саркисян Ю.Х. Клиническая радиобиология М.,1973
Радияция. Дозы, эффекты, риск. М., 1988
Иванов В.П.,Гребенник Л.А. и др. Биология, Курск,2003,374с.
Пехов А.П. Биология и общая генетика Учебник, Санкт-Петербург, Москва, 2006, 640 с.
Вопросы и задачи по общей биологии и общей медицинской генетике. Под ред. Иткеса В.А.М.: Гоэтар-Мед., 2004, 444с.
Введение в молекулярную медицину./Под.ред. М.А. Пальцева, М. Медицина, 2004
Общая вирусология. М. Медицина 1982
Северин Е.С. Биохимия – М,: ГОЭТАР – Медиа,2007-784с.:ил.
Айала Ф. Современная генетика. В 3 томах,1987
Мяделец О.Д.Основы цитологий эмбриологий М. 2002.
Алиханян С.И. Общая генетика – М, 1985
Ратнер В.А. Молекулярная генетика – Новосиб.1983
Инге – Вечтомов С.Г. Генетика с основами селекции М. 1989
Бочков В. Клиническая генетика, М, 2006
Баранова Е. Код ДНК. М.:АСТ. Спб:Астрель, 2007-222с.
Коничев А.С.,Севастьянов Г.А. Молекулярная биология. -.М.: изд-во Центр «Академия», 2003-400с.
Мушкамбаров Н.Н. Кузнецов С.Н. Молекулярная биология. Учебное пособие для студентов медицинских вузов, Москва: Наука, 2003, 544 с.
Фаллер Д.М., Шилдс Д. Молекулярная биология клетки. Руководство для врачей. Пер с англ. М.: БИНОМ – Пресс, 2003.- 272 с.
Акоев И.Г. Теоретические и количественные аспекты радиационного поражения организма. М., 1976
Булдаков Л.А. Радиоактивные вещества и человек. М., 1990
Кузин А.М. Идей радиационного гормезиса в атомном веке. М., 1935
Мироедова Э.П. Радиобиология, Астана 1999
Переслигин И.А. Саркисян Ю.Х. Клиническая радиобиология М.,1973
Радиация Дозы, эффекты, риск. М., 1988
6. Қорытынды сұрақтары: (кері байланыс)
Онтогенез анықтамасы?
Онтогенез кезеңдері?
Эмбриональдық даму?
Онтогенездің жасушалық және генетикалық механизмдері?
№9
1.Тақырыбы: Популяциялар және экологиялық генетика негіздері
2.Мақсаты: Адам популяциясындағы генетикалық процесстерге және оның заңдылықтарына жалпы шолу беру.
3.Дәріс тезистері: Популяциялық гене́тика – аллельдердің таралу жиілігін және олардың өзгеруіне байланысты эволюцияның қозғаушы күштерінің өзгеруін (мутагенез, табиғи сұрыптау, гендер дрейфі, миграция және т.б.) зерттейтін ғылым. Оған қоса популяцияның субпопуляциялық структуралырын және кеңістіктегі структурасын зерттейді. Популяциялық генетика адампатция мен спеициализацияны түсіндіруге тырысады және эволюцияның синтетикалық теориясының негізгі бөлігі болып табылады.
Экологиялық генетика – ағзалардың өзара әрекеттесу аспектілерін және сыртқы орта факторларының (экологиялық факторлар) әсерінен болатын ағзалардың өзгеруін, соған қоса генетикалық процесстердің және экологиялық факторлардың қарым-қатынасын зерттейді..
Экологиялық генетиканың құрамына токсикогенетика, фармакогенетика, фармакогеномика тәрізді ғылыми бағыттар кіреді.
4.Иллюстрациялы материалдар:
Адамның глобинді ақуыздарының Популяциялық толқындар
эволюциясы
5.Әдебиет:
Негізгі:
Медициналық биология және генетика, Әбилаев С.А. 2-ші бас. 2010
Қазымбет П.К. Аманжолова Л.Нуртаева Қ. Медициналық биология. Алматы, 2002 ж.
Қуандыков Е.Ө., Әбілаев С.А. Медициналық биология және генетика. Алматы, 2006 ж.
Стамбеков С.Ж. , Петухов В.Л. Молекулалық биология, Новосибирск, Семей МУ, 2003 ж.
Медициналық радиобиология негіздері
Биология.Под ред. В.Н.Ярыгина Кн.1,2.М., Высшая школа, 2004, 320 с.
Генетика. Учебник для ВУЗов/ Под ред. академика РАМН В.И. Иванова. – М.: ИКЦ «Академкнига», 2006.– 638 с.
Гинтер Е.К. Медицинская генетика. М., Медицина, 2003.
Казымбет П.К., Мироедова Э.П. Биология. Учебное пособие для студентов медицинских вузов. – Астана, 2006, 2007.
Медицинская биология и генетика/ Под.редакцией Куандыкова Е.У., Алматы, 2004
Ярмоненко С.П. «Радиобиология человека и животных», М., «Высшая школа», 2004 г.
Қосымша:
Стамбеков С.Ж. , Генетика, Новосибирск, 2003 ж.
Акоев И.Г. Теоритические и количественные аспекты радиационного порожения организма. М.,1976
Булдаков Л.А. Радиоактивные вещества и человек. М., 1990
Кузин А.М. природный радиоактивный фон и его значения для биосферы Земли. М, 1931
Мироедова Э.П. Радиобиология. Астана, 1999
Переслигин М.А. Саркисян Ю.Х. Клиническая радиобиология М.,1973
Радияция. Дозы, эффекты, риск. М., 1988
Иванов В.П.,Гребенник Л.А. и др. Биология, Курск,2003,374с.
Пехов А.П. Биология и общая генетика Учебник, Санкт-Петербург, Москва, 2006, 640 с.
Вопросы и задачи по общей биологии и общей медицинской генетике. Под ред. Иткеса В.А.М.: Гоэтар-Мед., 2004, 444с.
Введение в молекулярную медицину./Под.ред. М.А.Пальцева, М.Медицина, 2004
Общая вирусология. М. Медицина 1982
Северин Е.С. Биохимия – М,: ГОЭТАР – Медиа,2007-784с.:ил.
Айала Ф. Современная генетика. В 3 томах,1987
Мяделец О.Д.Основы цитологий эмбриологий М. 2002.
Алиханян С.И. Общая генетика – М, 1985
Ратнер В.А. Молекулярная генетика – Новосиб.1983
Инге – Вечтомов С.Г. Генетика с основами селекции М. 1989
Бочков В. Клиническая генетика, М, 2006
Баранова Е. Код ДНК. М.:АСТ. Спб:Астрель, 2007-222с.
Коничев А.С.,Севастьянов Г.А. Молекулярная биология. -.М.: изд-во Центр «Академия», 2003-400с.
Мушкамбаров Н.Н. Кузнецов С.Н. Молекулярная биология. Учебное пособие для студентов медицинских вузов, Москва: Наука, 2003, 544 с.
Фаллер Д.М., Шилдс Д. Молекулярная биология клетки. Руководство для врачей. Пер с англ. М.: БИНОМ – Пресс, 2003.- 272 с.
Акоев И.Г. Теоретические и количественные аспекты радиационного поражения организма. М., 1976
Булдаков Л.А. Радиоактивные вещества и человек. М., 1990
Кузин А.М. Идей радиационного гормезиса в атомном веке. М., 1935
Мироедова Э.П. Радиобиология, Астана 1999
Переслигин И.А. Саркисян Ю.Х. Клиническая радиобиология М.,1973
Радиация Дозы, эффекты, риск. М., 1988
6. Қорытынды сұрақтары: (кері байланыс)
Популяция туралы түсінік
Популяцияның экологиялық сипаты қандай?
Популяциялар генетикасының сипаты қандай?
Харди-Вайнберг заңының негізгі ережесі?
№10
1.Тақырыбы: Радиобиология негіздері. Радиосезгіштік. Радиациялық синдромдар
2.Мақсаты: Радиобиология негіздерімен таныстыру.
3.Дәріс тезистері: Радиобиология (лат. radio – сәуле шығарамын және ''биология'') – иондаушы сәулелердiң барлық түрiнiң тiрi организмдер мен оның қауымдастығына тигiзетiн әсерiн зерттейтiн ғылым.
Иондаушы сәуленiң биологиялық әсерiн зерттеу ''В.К.Рентген''нiң (1895), француз ғалымы ''А.Беккерель''дiң (1896) жұмыстарынан, ''П.Кюри'' мен ''М.Складовская-Кюри''дiң радийдi ашуынан (1898) басталады. Р. саласындағы зерттеу жұмыстарын 20 ғасырдың басында Ресейде орыс радиобиологы Е.С.Лондон жүргiздi. Ол 1911 ж. «Биология мен медицинадағы радий» атты монография жазды.
1904 ж. Германияда Г.Петерс сәуле әсерiнен тіндердің бөлiну процесiндегi ауытқуды тапты, ал П.Линзер мен Э.Хельбер 1905 ж. сәуле әсерiне ұшыраған жануарлар қанында уытты заттар пайда болатынын ашты.
20 ғасырдың 20-жылдары рентген және гамма сәулелерiнiң әр түрлi биология нысандарға тигiзетiн әсерлерi туралы көптеген жеке-жеке деректер жиналды. 1925 ж. орыс ғалымдары Г.А.Надсон мен Г.С.Филлипов рентген сәулесiнiң әсерiнен саңырауқұлақтарда болатын мутагендi құбылыстарды ашқан. Радиац. мутагенез туралы ғылыми басылымдар АҚШ-та (Г.Меллер, 1927; Л.Стедлер, 1928) жарық көрдi. Бұл ашылған жаңалықтар радиац. генетиканың негiзiн салуға ықпал еттi.
1950–60 ж. Радиобиологияда биофизика және биохимия әдiстердi қолдану арқылы зерттеу жұмыстарын жүргiзу басталды. Ядролық қаруларды жаппай сынау және жер бетiнiң радионуклидтермен (мысалы, егер қоршаған ортаға түссе, ұзақ жылдар бойы ыдырамайтын – Sr және Cs) ластануы Радиобиологияның алдына радиациялық сәулеге ұшыраған тiндерде болатын өзгерiстердi зерттеу, радионуклидтердiң әсер ету ұзақтығы және олардың организмнен шығу мерзiмiн анықтау сияқты жаңа мiндеттер қойды. Адамның ғарыш кеңiстiгiне шығуына және оны игеруiне байланысты радиацияның ғарыш жағдайында адамның жоғары жүйке жүйесiне тигiзетiн әсерiн зерттеуге көп көңiл бөлiнуден Радиобиологияның жаңа саласы – ғарыш Радиобиологиясы пайда болды. Ал Радиобиологиядағы ғылыми-зерттеу жұмыстары микроорганизмдермен тiкелей байланысты болғандықтан, оның жеке бiр саласы – радиациялық микробиология қалыптасты және Радиобиологияның жаңа салалары (радиациялық медицина, радиациялық экология, радиациялық генетика, т.б.) дамуда.
Қазақстанда Радиобиологияның саласындағы жүйелi зерттеулер С.Б.Балмұқановтың бастамасымен 60-жылдары басталып, ҚР ҰҒА-ның Зоология институтының радиобиология лабораториясында, ҚР Денсаулық сақтау министрілігінiң Онкология және радиология ғылыми-зерттеу, ҚР Ядролық физика инситуттарында жүргiзiлiп келедi.
4.Иллюстрациялы материалдар:
Өсімдік жасушаларының сәулелік
зақымданудан кейінгі репарациясы
Радиобиологияда радиациялық әсердің
сандық көрсеткіші болып
эквивалентті доза деп есептелінеді
Достарыңызбен бөлісу: |