12.1. Мұрагерлік құқығының түсінігі.
12.2. Өсиет бойынша мұрагерлік.
12.3. Заң бойынша мұрагерлік.
12.4. Мұрагерлік құқықты қабылдау.
12.5. Легаттар мен фидеикомистер.
12.1. Мұрагерлік құқығының түсінігі.
Мұрагерлік дегеніміз - қайтыс болған адамның мүлкі басқа адамдарға берілуі. Мемлекет құрылғаннан бастап мұрагерлік құқық пайда болған. Мұрагерлік – бұл жан-жақты мирасқорлық жасау. Демек, мұрагер мұрагерлікке тұрғанда барлық мұраны өзіне мирас етіп алады. Мұрагерліктің жан-жақтылығы сондай, мұраға байланысты құқық пен міндеттердің бәрі оған жатады, ол жөніңде мұраға ие болушы білмеуі мүмкін. Өлген адамнан қалған сингулярлық мирас белгілі бір адамға берілген құқық, легат немесе қарсылық жасау.
Рум құқықта заңды мұрагерлік (егер өсиет етілмесе, немесе етілсе, бірақ мойындалмаса, немесе мұрагер мирасты қабылдамаса) Румдық құқықтың ерекшелігі болып табылатын жағдай - жоғарыда көрсетілген мұраның бір бөлігі өсиет қағазы бойынша, ал екінші бөлігі Заң бойынша мұрагерге берілуі. Мұрагерлік процессінде ашық мұра және мұрагерлікке кіруді анықтау қажет. Мұра беруші қайтыс болған кезден бастап мұрагерлік ашылады. Мұрагерлік ашылған соң, белгілі адам мұраға ие болу құқығын алады. Бірақ, осы адамдар, мұра ашылар кезде, өлгеннен кейін, мұрагер қалған нәрсені, қарызын оған беруге міндетті.
Мұрагер бостандық алған кезде заң бойынша қалған мұраны алады. Ерекше атап өтетін жайт, бұрын өлген балаларының отбасында балалары мен немелері кезекті мұрагер болып есептеліп, мирасқа ие болатын. Құл да міндетті болатын, аманатқа жіберілетін, өсиетбойынша бостандыққа тағайындалатын.