Кіріспе  Ғылымның салалары  Ғылыми зерттеудің түрлері

Ойлаудың орталықтанған сипаты, адам заттардың қатынасы мен байланысы, қасиетінің сезім мүшелерінің қолайлы қасиеті арқылы олардың жасырын қасиеті, байланысы қатынасына өтеді; адам болмысты өз тәжірибесінен ғана емес, басқа адамдармен сөйлесу процесінде да таниды.

Ойлау тілмен тығыз байланысты және онсыз дара бола алмайды. Шынымен, ойлаудың негізгі құралы – адамның логикалық ойлауы, түсінік, пікір, ой қорытындысы – оның құрылымдық элементтері болады.

Түсінік – құбылыс пен заттың бар және керекті белгілерін бейнелейтін ой. Түсінік жалпы, дара, жинаулы, дерексіз және деректі, абсолюттік және қатысты болуы мүмкін.

Жалпы түсінік бір емес бірнеше затпен байланысты. Ең көлемді түсініктер категориялар, оған қатысты философиялық түсініктер (құбылыс формасы мен мазмұны), саяси-экономия (тауар, баға) және т.б.

Дара түсінік белгілі бір затқа байланысты.

Жинаулыға аяқталған жиынтықтар, белгілі бірлікті түсіндіретін біртекті заттардың толық тобын білдіретін түсінік жатады (орман, транспорт ағыны және т.б.).

Түсініктің бірмағыналығы мен қатынасы, бір ұғым екінші ұғымның орнын басу мүмкіндігі болғандықтан ғылымда өте маңызды. Бұл операция алгебралық байланыстарды өндіру және ықшамдауда математикада кеңінен қолданылады.

Қарапайым түсініктен жаңа күрделі түсініктің қалыптасу процесін суреттеу үшін күрделі байланыстың жеңілден тұжырымдау тәсілі пайдаланылады. Процестің қалыптасуы жиынтық теориясы тілінде жүзеге асады.

Анықтаманың ғылыми зерттеулерінде зерттеу процесі аяқтайды, ғалым зерттеуіндегі нәтижені бекітеді. Түсініктің анықтамасысыз зерттеу авторларының ойын талқылау жалған.

Пікір – түсінік байланыстары құралдарымен бекітілетін немесе теріске шығарылатын ой. Сөйлеуде пікір сөйлем түрінде болады. Пікір – ойлайтын заттар мен олардың белгілерін немесе олардың арасындағы обьектив байланысты құратын түсініктерді салыстыру.

Затты немесе құбылыс туралы пікірге адам белгілі бір деректі бақылау жолымен, немесе ортақ жолмен – ой қорытындысы арқылы келеді.

Ой қорытындысы – нәтижесінде жаңа пікір туындайтын екі немесе бірнеше пікір бірізділігін құрайтын ойлау процесі. Ой қорытындысын жиі ойлаудан әрекетке, іс-тәжірибеге өтуге мүмкіншілік тудыратын тұжырым деп те атайды.