артқы өтіс аймағындағы жарылуларда жасауға болмаиды.
Іс-әрекетгің реті: науқасты сол қырымен бүгілген аяқтарын ішіне жақындатып жатқызу;
шеті легенге түсіп жатқан клеенкамен жабылған (егер наукас суды ішегінде ұстай алмайтындай болса) кушеткаға науқасты жатқызады;
сол қолдың 1 және 2-саусақтарымен жамбастын арасын ашады, ал оң колмен ұштықты жайлап алдымен кіндікке қарай (3—4 см), содан кейін омыртқаға параллель 10-12 см терендікке артқы тесікке кіргізеді;
науқасқа 37-38 °С-қа дейін жьитытылған Жане шприці нсмесе резеңке балоны арқылы тік ішекке магний сульфатының 20-30% ерітіндісі немесе 10% натрий хлоридінің 50-100 мл гипертониялық ерітіндісін енгізеді, бұл кезде науқас ерітіндіні ішекге 20-30 мин ұстауы керек.
СИФОНДЫ КЛИЗМА Сифонды клизма ішекті тазалау үшін колданылады, бұл кезде ішек көп рет шайылады. Көрсеткіштер: тазалау, босаңсыту клизмаларының және іш жүргізетін дәрілердің нәтижесіздігі;
ішекке ауыз арқылы түскен немесе ішектің шырышты қабаты аркылы бөлінген улы заттарды ішекген шығару қажеттігі;
ішектің тарылуына күдік туғанда.
Сифонды клизманы қою қағидасы асқазан шаю қағидасымен көп үқсас. Қарсы көрсеткіштер: ішек тарылуда шажыркайдың кан тамырларының тромбозы немесе эмболиясы болса сифонды клизма жасалмайды. Жабдыктар: шыны түтікпен бірікгірілген зонд, ұзындығы 1 м және ішкі диаметрі 10 мм-ден аз емес;
сыйымдылығы 1 л воронка;
10—12 л бөлме температурасындағы су;
кұман (кружка);
шайылған суды жинайтьш шелек;
клеенка;
алжапқыш;
вазелин.
Сифонды клизма — наукас үшін ауыр шара, сондықтан науқастын жағдайын мүкият кадағалау керек.