АНАЛИЗДЫ ТАПСЫРУ ЕРЕЖЕЛЕРІ…
α2-макроглобулин деңгейін анықтау үшін қанды венадан таңертең, аш қарынға алады. Бұл ақуызды анықтау әдісі күрделі және уақыт бойынша ұзақ, сонымен қоса мамандандырылған персоналдың көмегін қажет етеді.
β-глобулин — трансферрин, гемопексин, қалыпты көрсеткіші, жоғарылау және төмендеу себептері
Бұл фракция жалпы қан сары суындағы ақуыздардың ішінде 10% құрайды. Бұл ақуызды фракция ішінде диагностикалық маңызға ие трансферрин және гемопексин.
Трансферрин (сидерофилин)
| |
нәрестелер
|
1,30-2,75 г/л
|
ересектер
|
2,20-4,0 г/л
|
Гемопексин
|
0,50‑1,2 г/л
|
ТРАНСФЕРРИН (СИДЕРОФИЛИН) – қызыл түсті ақуыз, ол темірді депо мүшелерге тасымалдайды (бауыр, көкбауыр), ал мүшелерден гемоглобин синтездейтін жасушаларға тасымалдайды. Бұл ақуыз деңгейінің жоғарылауы сирек болады, негізінен эритроциттер бұзылысы болатын процесстермен байланысты (гемолитикалық анемия, малярия). Трансферрин деңгейін анақтаудың орнына, оның темірмен қамтамасыздандырылу деңгейін анықтайды. Қалыпты жағдайда ол темірмен 1/3 қамтамасыздандырылған. Бұл көрсеткіштің төмендеуі темір жеткіліксіздігін көрсетеді және темір жеткіліксіз анемия даму қаупін көрсетеді, ал оның деңгейінің жоғарылауы гемоглобиннің үдемелі ыдырауын көрсетеді. (мысалы, гемолитикалық анемия).
Гемопексин – гемоглобинді байланыстыратын ақуыз болып табылады. Қалыпты жағдайда оның қандағы көрсеткіші – 0,5-1,2 г/л. Гемопексин деңгейінің төмендеуі гемолиз, бауыр және бүйрек ауруларында болса, төмендеуі қабыну кезінде байқалады.
Протеинограммаларда сапалы және сандық өзгерістер байқалатын жағдайлардың кең ауқымды аурулардың (созылмалы жүрек жеткіліксіздігінен вирусты гепатитке дейін) кең ауқымын қамтиды. Кейбір жағдайларда ауруды белгілі бір сенімділікпен диагноз қоюға мүмкіндік беретін протеинограмманың кейбір типтік ауытқуларының болуына қарамастан, әдетте протеиндердің сарысуындағы электрофорездің нәтижесі диагноз қоюдың біржақты өлшемі ретінде қызмет ете алмайды. Сондықтан қанның ақуыздық фракцияларын зерттеуді қосымша клиникалық, зертханалық және аспаптық деректерді ескере отырып жүзеге асырады. - Протеинограммаларда сапалы және сандық өзгерістер байқалатын жағдайлардың кең ауқымды аурулардың (созылмалы жүрек жеткіліксіздігінен вирусты гепатитке дейін) кең ауқымын қамтиды. Кейбір жағдайларда ауруды белгілі бір сенімділікпен диагноз қоюға мүмкіндік беретін протеинограмманың кейбір типтік ауытқуларының болуына қарамастан, әдетте протеиндердің сарысуындағы электрофорездің нәтижесі диагноз қоюдың біржақты өлшемі ретінде қызмет ете алмайды. Сондықтан қанның ақуыздық фракцияларын зерттеуді қосымша клиникалық, зертханалық және аспаптық деректерді ескере отырып жүзеге асырады.
ҚОРЫТЫНДЫ:
ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ
1. « Зертханалық зерттеулердің клиникалық диагносткалық мақсаты» Л. А. Омарова, В.А.Омарова , 2016ж
2. «Клиникалық зертханалық анықтау әдістері» Жангелова Р.Т , Мырзатаева М.Б , 2013 ж
Достарыңызбен бөлісу: |