«ландшафттану»

Биогеоценоздың биогендік (өсімдіктер мен жануарлар дүниесі,топырақ жамылғысы)және геогендік құрамдас бөліктері(минералды заттар,ауа,су,жылу энергиясы)бір-бірімен ұдайы өзара әркеттесіп,өздерінің динамикалық тепе-теңдігін қалыптастырады. Тірі ағзалардың тіршілігіне қажетті жылу мен ылғал режимінің қолайлығы артқан сайын қоректік заттар қоры молайып,биогеоценоз түр жағынан күрделене түседі және де қолайсыз құбылыстарға (жұт,індет,т.б.)төзімділгін арттырады.

Биогеоценоз жергілікті жер жағдайының ерекшеліктеріне байланысты түзіледі.сондықтан оның зоналық фактор негізінде пайда болғаны кең алқаптаы (орман,орманды дала),ал интразоналық фактор негізінде түзілгені шектеулі жерлерді ғана(қамысты көл жағасы мен бұталы сай)қамтиды. Биогеоценозды түзетін зоналық және азоналық факторлар қатар әрекет ететіні белгілі.Демек,биогенозды жалпы табиғат кешені ретінде танумен бірге белгілі территориялық табиғат кешені ретіде қарастыруға болады.Сонымен әр түрлі территориялық өлшемде заңды түрде үйлесімін тауып, бір-бірімен күрделі әрекеттесу нәтижесінде тұтасып, рангілері (географиялық қабықтан фацияға дейін) түрліше болатын табиғи құрамдас бөліктерінің бірлігін территориялық табиғат кешені деп атайды. Ол-құрпамдас және құрымдылық бөліктерінің ұзақ жылдардағы даму эволюциясы нәтижесінде салыстырмалы тұрақтылыққа ие болған жағдайда қалыптасады.