«ой байсалдығы». Бұл жағдайда ойлау әрекеті шабандайды, ой өзінің
«түйме-түйінінен» бөлініп, басты мән-мағына ажыратудан қалады.
«байсалдылықтың» мұндай түрімен «сырқаттанған» адам бірдеңе жөнінде айта отырып, қажетсіз нәрселерді шексіз «жіпке тізген» баянсыз әңгімесімен тыңдаушыны әбден жалықтырады.
Шектен тыс сезімтал, қозғыштығы жоғары адамдар кейде сәйкестігі жанаспайтын заттар мен құбылыстарды, өзара қарама-қарсылықты идея- лар мен тұжырымдарды біріктіруге тырысып, ұғымды ұғыммен шатасты-
рып, ой салу әлегіне түседі. Мұндай «субъектив» ойлау «паралогиялық»
(қисыннан тыс таным) деп аталады.
Логикалық байланыстары бұзылған, мағыналық бірлігі жоқ, бірақ сөз тіркестері мен сөйлем құрылымы ойдағыдай дұрыс. Іс-әрекет иесі сізге мейлінше байыппен бірдеңені түсіндіріп жатқан сияқты, ал сіз болсаңыз одан ешнәрсе түсінбейсіз. Мұндай жағдайдағы психикалық өнімсіз әрекет
|