пайдаланылса, түкті кілемде екі немесе үш қабат ӛріс және арқау жіптері
болады.
Машинамен кілем тоқуда негізгі ӛріске мақта жіп, қосарлы ӛріс пен
арқауға кендір жіп, түк үшін жүн жіп қолданылады. Кілем тоқылып біткесін әр
түрлі қосымша ӛңдеуден ӛтеді (мыс, түгі қырқылады, тазаланады, ыстық буға
ұсталады, шеті әдіптеліп яки шашақ тағылады т.б.).
Халық арасындағы кілем атаулары.
Республика облыстарында кездесетін
кілем түрлері де, атаулары да кӛп. Деректі материалдарға қарағанда олардың
атаулары да әр түрлі болғанымен тоқылу технологияларының айырмашылығы
жоқ. Қазақ, қырғыз, қарақалпақ, ӛзбек, түркмен, орыс, украин, молдаван,
азербайжан халықтарының арасындағы қолмен ӛрнек тоқу ӛнері бір-біріне
ұқсас болып келеді. Тӛменде кілемдердің халыққа кең тараған атаулары
келтіріледі. Олар: ақ кілем, Алматы кілем, Ашхабад кілем, Азербайжан кілем,
адай кілем, бұқар кілемі, қыпшақ ілемі, самарқан кілемі, парсы кілемі, түркімен
кілемі, орыс кілемі, қызыл кілемі, жомең кілемі, жасыл кілем, қара кілем,
барқыт кілем, жібек кілем, мақпал кілем, мақта кілем, құлпырма кілемі, қоржын
кілем, тӛр кілем, қабырға кілем, намаз кілем, түкті кілем, оюлы кілем, тақыр
кілем, шашақты кілем, шарышты кілем, жол кілем, алаша кілем.
Алаша.
Алаша тоқу ӛнері республикамызда кең тараған .Соның ішінде
термелеп тоқу әдісі қазақтың ӛте ертеден келе жатқан ӛрмек ӛнерінің бір түрі
болса, осы әдіс кӛркем заттарды тоқуға ең бір қолаилысы болып саналған.
Термелеп тоқудың түрлі тәсілімен байланысты әр түрлі атаулары бар. Олар
қайра теру, кежім теру, орама теру, бір түсті теру, тақық теру, түктеп теру.
Терменің осы аталған түрлері Орталық Қазақстанда жиі кездеседі. Жіптердің
бояуына, тоқу тәсіліне қарай алашаның тӛменгідей түрлі атаулары бар: бояулы
алаша, бояусыз алаша, жіп алаша, мақта алаша, жүн алаша, жолақ алаша, жол
алаша, екі қабат алаша, ӛрнекті алаша, терме алаша, тақыр алаша, кӛмкерулі
алаша, жиекті алаша, шашақты алаша, қақпа алаша.
Алаша қазіргі уақытта да ӛзінің бағасын жойған жоқ. Осының айғағы
ретінде 1986 жылы Алматы қаласында ӛткізілген Республикалық қолӛнер
шеберлерінің кӛрмесін атауға болады. Кӛрмеге қатысқан мың жарым автордың
тең жартысы кілем, алаша, қоржын, бау, басқұр дайындайтын шеберлер еді.
Қоржын.
Ӛрмек құрып тоқылатын бұйым. Ұзындығы 120см, ені 50см
болады. Ең әуелі қоржынның ұзындығына қарап астын тоқиды, сонан соң екі
шетінің үстіне ӛрнектелген тӛрт бұрышты екі ою салынып тігіледі. Сонда
қоржынның екі шетінде қалталар пайда болады. Тоқылу әдістеріне байланысты
қоржындар түкті және түксіз болып екі түрге бӛлінеді: кілем, терме
алашалардың ӛрнектері түсірілген қоржындар жиі ездеседі. Қоржынды
жайлауға шыққанда, күнделікті түрмыста, кӛлікпен зат жіне тамақ алып жүруге
пайдаланады.
Достарыңызбен бөлісу: