Қабылдаудың тұтастығы. Түйсiк, жоғарыда айт-қанымыздай, заттардың жеке қасиеттерiнен
ақпарат жинауға қажет, ал қабылдауда сол заттардың қарапайым бөлшектерi жөнiндегi бiлiктердi
бiрiктiру арқылы тұтастай бейне жаратамыз. Түйсiк құрайтын бөлiктер өзара өте тығыз әрi күштi
байланысқан, мұны бiз сезiм мүшелерiмiзге кейбiр заттардың бiр қасиетi немесе бөлiгi ғана әсер етуден-
ақ бiздiң санамызда сол заттың күрделi бейнесi туындайды (мақпал, мәрмәр тас). Мұндай танымның
негiзiнде бiздiң бұрынғы тәжiрбиемiзде көру мен сипай сезу арасындағы шартты рефлекстi қалыптас-
қан байланыстар жатыр. Тұтастық - қабылдаудың құрылымды болуымен бай-ланысты. Қабылдау көп
жағдайда бiздiң мезеттiк түйсiну-лерiмiзге тура келе бермейдi, әрi сол түйсiктердiң қарапайым
қосындысынан жасалмайды. Адам, әдетте, нақты түйсiнуден дербестенiп, дерексiзденген қорытынды
құрылымды қабылдайды, ал бұл қорытындыға келу бiршама уақыт өтуiн талап қылады. Егер сiз қандай
да бiр әуендi тыңдай қалсаңыз, алғашқы естiген нотаңыз келесi нота берiлгенше құлағыңыздан кетпей
қояды. Әдетте, тыңдаушы үшiн ән- күй бiрiнен соң бiрi келетiн ноталарымен емес, бiртұтас әуенiмен
мәндi.
