Социогенетикалық көзқарас бойынша жеке тұлғаның дамуы қоршаған әлеуметтік
ортаның тікелей ықпалының нәтижесі ретінде қарастырылады. Социогенетиктер
биогенетиктер сияқты даму үстіндегі адамның өзіндік белсенділігін жоққа шығарады,
оған селқос рөл беріледі, тек қоршаған ортаға бейімделушілік қызметін ескереді. Егер де
социогенетикалық тұжырымдаманың айтқанына жүгінсек, онда мынадай мәселе түсініксіз
болып қалады, неге бір әлеуметтік ортада әртүрлі адамдар қалыптасады, оның себебі
неде? Сонымен, биогенетикалық та, социогенетикалық тұжырымдама да жеке тұлғаның
дамуы заңдылықтарын түсіндіруге негіз етіп алуға болмайды. Биогенетикалық та,
социогенетикалық та психикалық дамудың қозғаушы күштерін анықтауға қабілетті емес.
Жеке тұлғаның дамуы туралы шет елде қабылданған белгілі теориялардың қателігі
жеке тұлғаның дамуында тұқым қуалау мен ортаның мәнін түсіндіруде емес, онда жеке
тұлғаға әртүрлі ықпалдарды механикалық түрде тұжырымдайды, ол "ойыншық" ретінде
қарастырылады. Соған сәйкес жеке тұлғаның белсенділігі жоққа шығарылады. Жеке
тұлғаның белсенділігі түрткілер жүйесі арқылы адамдарды іс әрекетке итермелейтін
қажеттіліктер жиынтығымен байланысты. Қажеттіліктер тәртіп бойынша, пайда
Достарыңызбен бөлісу: