дім. Кәрағаң: «Жарайды, жолдарың болсын, маған қайт
сең де кел,
күтемін», – деді де, Қ.Жұбанов ағаймен паркке еніп кетті...
Екі күннен соң мен Кәрағаңды іздеп, өзі көрсеткен үйге келдім (ол
кездегі үйлер бір қабат, ағаштан, кірпіштен салған болатын). Қақпадан еніп,
қорадағы үйдің сыртқы есігін қағып едім, бір егде әйел есікті ашты. Мен:
«Кәрібай Барманқұлов деген кісіге келдім», – дедім. Жаңағы әйел: Кәреке,
сізге біреу келіп тұр», – деп дыбыстады. Кәрекең қарсы шығып, қолымнан
жетектеп, бір бөлмеге енгізді де, орындыққа отырғызды. Сосын өзінің
басынан кешкен оқиғаларын баяндады: Қарқаралыдан кет
