Махаббат қызық мол жылдар

Аяғын, табағымен қойған жуып. 

Сүйреңдеп сөз сөйлемес өсек қуып. 

Бір сөзді екі сөз ғып еш айтпайды, 

Көбейсін ұрыс-жанжал қайдан туып. 

Еріне адал жүріп болар серік, 

Қуанар ғазиз құрбы жүзін көріп. 

Білгізбей бар болса да, жоқ болса да, 

Тұрғаны әрқашанда қасын керіп. 

Сыпаты жақсы қатын айтсам бітпес, 

Мадақтап жаман қатын ерін күтпес. 

Ұқсатса аз ба, көп пе тапқаныңды, 

Кез  келсе  кедейшілік  ештеңе  етпес,  а-а-ау!–  деп  Жомартбек  шанақты  сарт 

еткізе соғып, орнынан тұрып, тағы да жан-жағына қарап бас иді. 

Бәріміз қол соқтық. 

- Енді жаман қатын туралы айт, - деді Зайкүл шыдамсызданып. 

«Айтайын  ба?»  дегендей,  Жомартбек  биігірек  креслода  қолына  кітап  ұстап, 

өзге жұрттан оқшаулау боп отырған Майраға қарады. Ол «рұқсат» дегендей, 

басын изеді. Абаева қазір үшінші курсқа бүгін ғана көшкен студенткадан гөрі 

үш  жылдан  бері  ел  билеп  тәсілденіп  қалған  әйел  патшаларға  ұқсайтындай 

еді.  Күлмей,  ашылмай,  басын  тік  ұстап,  иегінен  ишара  жасап,  саусағының 

ұшымен  бұйрық  беріп  отыр.  Қолындағы  кітабы  хазіреттің  асасы  немесе 

Богдан  Хмельницкийдің  булавасы  сияқты,  оны  сәл  көтерсе  болды,  шулап 

215 

жүктеу/скачать 2,12 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: