Постромка – жегілген аттың хамытын пәлекке тұтастыратын бөлігі. Оның ұзындығы жегін кезіндегі еңістік бұрышы – 18-20 градус болуы керек.
Ершік – доғалы жегін кезіндегі қажетті бөлшек. Оның үстінен жүретін бел қайыс арқылы хамытпен доғаны бекітіп ұстап тұрады да, жылқының дертелер арасында дұрыс орын алуын сақтап және түскен жүк кұшінің елеулі бөлігін жегін малының беліне түсіру үшін қажет. Мінгі жылқылары үшін ер-тоқымның пайдалану ережелеріне сай болуы маңызды рөл атқарады. Ерттеу кезінде алдымен терлікті тексереді. Ол жұмсақ, құрғақ, ат беліне бататын түйірлі немесе жұқа, ойық жерлері болмауы керек. Ер-тоқымды жылқының сол жағында тұрып беліне салады да, сәл алға жүргізіп, қайта жүнін жығу үшін артқа жылжытып, орналастырып, айылдарын тартып бекітеді. Алдыңғы айылын тартқаннан соң арасына бір саусақ, ал артқы айылдың астына жалпағынан үш саусақ өтетіндей болуы керек. Ер-тоқымды ерттегеннен кейін үзіңгілерін тексереді. Олардың үзеңгісімен таралығысының ұзындығы атқа мінетін кісінің қолының ұзындығындай болуға керек.
Дертелердің ұзындығы, жылқының артқы тірсегін көлік соғып жарақаттамау үшін, оның денесінің ұзындығынан артық болуы (30-40 см) керек.
Хамыт-сайман мен ер-тоқымның қайыс бөлшектері қатып, жылқының денелеріне батып, жарақаттамау үшін, оларды тексеріп, жұмсартып (уқалап, соғып) жұмыстан соң майлап қояды.
Алыс жолдарға жүк тасымалдау кезінде жегілген жылқыға, әрбір 18-20 шақырымнан соң, дем алдырып, азықтандырады. Ондай мүмкіндіктер жоқ жұмыстарда (жер жырту) әр сағаттан соң 5-10 минут дем алдырады.
Жұмыс және спорт-ойын атарына мал-дәрігерлік мезгілді бақылау жүргізілуі керек. Әсіресе жылқының физиологиялық нормадан ауытқуын дер кезінде анықтау керек (дене температурасының өзгерісі, қантамырларының соғысы, тыныс алу жиілігі т.б. тыныштықта және күш түскенде).
Достарыңызбен бөлісу: |
