ИСРАФИЛ يسرافيل - аќыр заман келгенде с‰р ‰рлейтін періште. Б±л періште ќиямет к‰ні Аллаћ Таѓаланыњ б±йрыѓымен сырнайды алѓаш ‰рлегеннен кейін ¦лы Жаратушыныњ ќалаѓан кейбір жаратылыстарынан тыс кµктегі жєне жердегі барлыќ жаратылыс пєнилікке бас иеді. Сосын екінші рет сырнайѓа ‰рлеген уаќытта бєрі ќайта тіріледі. Бұл періште періштелер арасында мәртебесі жоғары болған төрт періштенің бірі . Мәшһүр – Жүсіп діни өлеңдерінде жиі кездеседі.
Діни сарында жазылған ақын өлеңдерінде Исрафил періште жайлы былайша тоқталған еді:
Исрафил, сорын ‰рер, ѓалайссалам,
Таралѓан с‰йек жылып, шіріген тєн.
Суѓа батып, баѓзысын ќасќыр жесін,
Б±рынѓыдай болады барша адам.
Онан соњ жіберіпті Исрафилды,
Бєрінен тµмен жатќан жер паќыр – ды!
Жердіњ айтќанын естіген соњ,
Тоќтатып, ала алмады, о да аќылды.
Тағы бір шығармасында:
Періште төрт Муқарраб тірі қалар,
Әуелі Мекайлдің жанын алар.
Достарыңызбен бөлісу: |
