ДНҚ- ның құрылымы 50-ші жылдардың басында Э. Чаргафф өте маңызды жаңалық ашты. Бұл белоктар тәрізді нуклеин қышқылдарының да әр түрге тән екенін анықтау еді. Э. Чаргафф өте таза ДНҚ молекуласын бөліп алып, мұқият түрде химиялық талдау жаксап, кез келген организмнен бөлініп алынған ДНҚ-ның құрамындағы адениннің мөлшері тиминдікі мен (А =Т), ал гуаниннің мөлшері цитозиндікімен (Г =Ц) бірдей болатынын анықтады.
А+Г Г+Ц Осы ережеге сәйкес әр түрлі организмлердің нуклеотидтік құрамы тек қана олардың арақатынасының өзгеруіне, А+Г м-лшеріне байланысты.
Г+Ц
1952 жылы Р.Франклин және М. Уилкинс ДНҚ-ның жоғарғы сапалы ренгентограммасынтү сірді. Осы ренгенқұрылымдық талдаудың және ДНҚ-ның химиялық құрамын біле отырып, 1953 жылы Д.Уотсон және Ф.Крик оның молекулалық моделін құрастырды. Бұл биология тарихындағы ең үлкен жаңалықтың бірі болып табылады. Ол аденин мен тиминнің , гуан ин мен цитозиннің бір-бірімен байланысы химияның заңдыоығына еш қайшы келмейтінін анықтайды. Мұндай молель Чаргаффтың заңдылығын сай келді. Х. Резерфордтың атомның құрылылысын ашуы адамзатқа шексіз энергия көзін берсе, Уотсон - Крик және Уилкинстердің ДНҚ-ның құрылысын ашуы организмге жаңа қасиет бере алатын ген инженериясының әдісін ашты.