жок, жерде
пафос жок, ал пафоссыз шыгарма — отсыз,
жалынсыз нэрсе. 6м1рдеп опасыздык жайлы жазганда
Гоголь оны эркдшан езше “нагыз жан турипгер зэб1р
берген кдс душпан кейшнде суреттеуге бар кушш салган” .
Суреткер табигатындагы бул секиш мьшымас, мыкты
тенденцияны Бальзак бас ура кад1рлеп, “жазушыны
жазушы ететш кдстерл1 нэрсе — принципке жан-тэшмен
бершу” деп бшген. Ал Белинский болса “поэтикалык идея
— силлогизм де, догмат та, ер еже де ем ес, жанды
куштарлык, жалынды пафос” екенш ашып айткан.
Bip гана мысал:
Аунагым да келеш,
Кдйта-кайта жуынам
Ойнагым да келедь
Булагынан бетшда.
Ыстык керш караймын,
Шакыргандай оз
1
мда
Мундагы ep6ip тебега.
Жапырагы, агаты.
Озге
жердщ суынан
Ала алмаймын
Х
031
мдд,
Суы да езге секшдь
Дсп тургандай кдрашы.
(Р.Орманов).
Бул — “Азат жер” деген елец. Такырып — жаудан
босатылган жер, идея — Оганга деген махаббат. Осы такырып
кдлай игершген, яки идея кдлайша керкемдйс шеипм тапхдн?
Мунда да акын бюк идеяны бшкке шыгып ап, урандап,
жалаулатып айтып жаткдн жок, езшщ жеке басындагы кецш
кушнщ нэзж шршдерш сезбен сулу врнектсу тенденциясы
аркылы жепазш отьгр. Жауынгер солдат ез! жйудан тазарткдн
ез елшщ азат жер!мен ж урт келед1 Кешеп ажалмен айкдс
услндеп кдцгардай кдлшылдаган кдталдыкхан i3 де кдлмаган
сусгы соддаттъщ тунерген кдбагы жайнап шыга келген. 6з1
кудды себи сеюлда, ce3iMi сондай елгезек, жеп-жещл: туган
елдщ касиегп топырагына асыр салган жас баладай
домаланып жата
Kendci,
кек тебенш, кек шалгын баурайында
аунагысы да, ойнагысы да келед1. Эр тебеге
6ip
жаудырап
ушкындап кез
Достарыңызбен бөлісу: