Нұрмұратов с нұрекеева С. С., Сағымбаев Е. Оқырмандарға ұсынылып отырылған бұл антологияның ерекшелігі «Өзін-өзі тану»



жүктеу/скачать 6,79 Mb.
бет42/56
Дата22.05.2018
өлшемі6,79 Mb.
#40605
1   ...   38   39   40   41   42   43   44   45   ...   56

Отан


http://www.adebiet.kz/index.php?option=com_content&task=view&id=4797&Itemid=23

Отан!!!


Отан!!

Сен болмасаң нетер ем!



Мәңгілікке бақытсыз боп өтер ем,

Өмірден бұл өксуменен кетер ем.

Құс ұясыз,

Жыртқыш інсіз болмайды.

Отансыз жан өмірінде оңбайды.

Өзін-өзі қорлайды да, сорлайды.

Тірі адамға - сол қайғы!

Күн көреді,

Әкесіз де, анасыз,

Өмір сүрер.

Әйелсіз де, баласыз,

Ал Отансыз -

Нағыз сорлы панасыз?

Білесің бе,

Отанның сен не екенін?

(Екі өмір жоқ, әрине, жоқ екі өлім.)

Екі Отан жоқ.

Жалғыз Отан - мекенің!


Отан туралы


http://www.adebiet.kz/index.php?option=com_content&task=view&id=5073&Itemid=23

 Мен оның түнін сүйем, күнін сүйем,

Ағынды өзен, асқар тау, гүлін сүйем.

Мен оның қасиетті тілін сүйем!


Мен оның құдіретті үнін сүйем.

Бар жәндігін сүйемін қыбырлаған,

Бәрі маған: «Отан!» деп сыбырлаған

Жаным менің,

Кеудемді жарып шық та,

Бозторғайы бол оның шырылдаған!

Отан!

Отан!


Бәрінен биік екен.

Мен оны мәңгілікке сүйіп өтем.

Отанды сүймеуің де күйік екен,

Отанды сүйгенің де күйік екен...





 

 

Таудай болғым келеді


http://www.adebiet.kz/index.php?option=com_content&task=view&id=4764&Itemid=23



Өлмесін деп берген ғой тауды маған.

Мен күрсінсем, күңіреніп тау жылаған.

Көңілімде бір құйын көтерілсе,

Тауларымда тұрады қарлы боран.

Аласартып асуын, өткелдерін,

Астыма әкеп төсейді көк белдерін.

Алып тауды бесік қып өсіпсің ғой,

Ғұмырым, керемет ең неткен менің!

Тербетіліп тауымның аясында,

Өсіппін ғой шыршаның саясында.

Өмірсіз де көңілсіз өкінішті,

Қоймайсың ба, тағдырым, қоясың ба?

Әлде, тағы алдыма жаясың ба?

Тау менің несібіме тиіпті сирек,

Мендегі шаттық бөлек, күйік бөлек.

Ақсақалдар: - Таудай бол! -дейтін

Таудай болғым келеді, биік керек.

Қайран жандар


http://www.adebiet.kz/index.php?option=com_content&task=view&id=4740&Itemid=23 

Қайран біздің шешелер,

Арды ойлаған!

Шілік шауып, ши орып, бау байлаған.



Жігіттерден айрылып, қалмай қараң,

Қырман басып, егін caп арба айдаған.

Шалбарланып көйлегін,

Шарт буынып,

Шаруаның қостарын тартты буып.

Қауіп төнсе,

Қызғаншақ жолбарыстай,

Атылатын жауына жалт бұрылып.

Ұйықтамайтын,

Тек қана көз ілетін,

Көзін ілсе, ерімен кезігетін.

Әйелдігін ұмытып күні бойы,

Түнде ғана,

Жатарда сезінетін.

Қайран біздің жеңгейлер!

Өскен ерен,

Егін орып, бау байлап, дестелеген.

Алақандай ақ шытқа мұңын шағып.

Хат жазатын, кешкісін, кестеменен.

Қарайып, кешегі аппақ маңдайлары,

Аңызақта қаңситын таңдайлары.

Көздерінде тұратын Күндерімнің

Көктегені даланың сарғайғаны.

Қайран біздің өмірдің - балқаймағы

Бір бұйымы - бір үйге мұра болар,

Қайран біздің Атайлар - Ғұламалар

Алғыс айтып, тәңірге қарғыс айтып,

Айдалада, аулақта жылап алар.

Жылап алып,

Қайтадан қуаттанып,

Егінжайға келетін бұлақты алып.

Тоқтап қалған тірліктің машинасын

Жүргізетін, бір жерін бұрап қалып.

Қайран жандар!

Қайран жандар!..

Міне тағы ашу келіп, алқымыма тығылды


http://www.adebiet.kz/index.php?option=com_content&task=view&id=4689&Itemid=23

Міне тағы ашу келіп, алқымыма тығылды,

Ақылымның есігінен аттайф бере жығылды.

Көлдей тұнық көңіліме қоқыс тастап лайлап,




Кей пенделер қайнатады-ау, қайнатады-ау зығырды.

Інім айтса бас изедім, ағам айтса қош көрдім,

Жанның бәрін жатырқамай, жақсы дедім, дос көрдім.

Араларын ажырату мұншама ауыр болар ма,

Адалдық пен арамдық деп аталатын қос белдің.

Мақұл дейін, кінә өзімде, өзіме айып тағайын,

Ақ жаныма, пәк жаныма қалай күйе жағайын.

Адалсың ба, қолынды бер, сенен тәлім алайын,

Арамсың ба, аулақ-аулақ маңайымнан, ағайын.

Арым, міне, сүттей аппақ алдыма кеп жылап тұр,

Жаутаңдаған жанарында жалғыз ғана сұрақ тұр.

Өмірдегі адамдықты, адалдықты теріп ал,

Қалғандарың  құлан жортпас құла дүзге лақтыр!

(adebiet kz)




Т. Айбергенов

Адамдар


http://www.adebiet.kz/index.php?option=com_content&task=view&id=3177&Itemid=23

О, адамдар, біргемін мен сендермен,

Ықыласыңа еш нәрсені теңгермен.

Сендер менің бақытымның бұлағы.

Сендер менің дарыныма жел берген,

Өздеріңмен өмір шыңын бірге астым,

Жарты құртты бөліп жедім, сырластым.

Дүниеге келгенім жоқ шет жүріп,

Рақатын ойлау үшін бір бастың.

Гүлстанға айналдырған тақырды,

Болат қолдар, алғыр милар ақылды,

Сүйемін мен, сүйемін мен сендерді

Алар демім қалғанынша ақырғы.

Менің үшін бірдей тілің, жынысың,

Көбің ана, көбің аға-інісің.

Достық өскен, ерлік өскен ортаңа

Енген сайын кеңи түсер тынысым.

Не кездессе өздеріңмен көрмекпін

Қарапайым адамдары еңбектің!

Барлығын да бағыштар ем сендерге

Махаббатын маған берсе жер-көктің.

Қолыңнан қала тұрса тас қаланьіп,

Құдіретіңе табынса аспан алып.

Сен жасаған бақытты көріп тұрып,

Сені сүймеу не деген масқаралық.

Алдымнан көрген емес жол кесіліп,

Келемін демеуіңмен өрге шығып.

О, адамдар, ғапу ет, шалыс бассам,

Кешіріңдер, ---------

Менікі пендешілік.


жүктеу/скачать 6,79 Mb.

Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   38   39   40   41   42   43   44   45   ...   56



©engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз
    Басты бет