Нұрмұратов с нұрекеева С. С., Сағымбаев Е. Оқырмандарға ұсынылып отырылған бұл антологияның ерекшелігі «Өзін-өзі тану»



бет220/292
Дата05.02.2022
өлшемі6,93 Mb.
#4779
түріБағдарламасы
1   ...   216   217   218   219   220   221   222   223   ...   292

Түсімде көрдім


http://www.adebiet.kz/index.php?option=com_content&task=view&id=6716&Itemid=23
Түсімде көрдім, анажан,
Түімде көрдім түімде!
Анажан, сені түнде мен

Аппақ боп мәрмәр мүсіндей
Алдымда тұрдың үндемей.
Семгісін сусыз мақтадай,
Қиын-ау сірә көр деген!
Қандай бір қатал шақта да
Қайысқаныңды көрмеп ем.
Түсіндім, ана, бүгін де:
Сенделсе сендей періште,
Жақсы мен жаман-бір інде.
Жалған боп шықты пейіш те.
Мұңайып тұрсың маған кеп,
Қиналу бар-ау түріңде.
«Шаршады-ау, ұлым, мамам» деп.
Шағынған жоқ ең піріңде.
Айтқандай сиқын жалғансыз:
«О дүние қараң екен» деп,
Өтсін деп ұлың армансыз,
Жер бетін жақсы мекендеп...
Сағындым сені, ақ мама,
Сырым көп саған, сөзім көп.
Түсімде, осы шақта да,
Бір құшып кетші «қозым» деп.
Сол сөзге, саған болам зар,
Сүйсе де мені жар ізгі.
Анасы тірі адамдар
Жүзде де бала тәрізді.
Білемін желеп-жебейсің,
Өлмейтін жүрек күшіндей.
Неге тек ләм-мим демейсің?
Мылқаусың мәрмәр мүсіндей.
Тіл қатшы, бір сөз жолдашы,
Қозыңның осы жанын ұқ.
Тоқташы, ғайып болмашы,
Қолымды создым жалынып...
Ояна келсем сол сөзден,
Көрпені құшып жатырмын.
Үй ішін тегіс өргізген
Жарқын таң, жазғы жалтыр күн.
Жастығым ылғал басымда,
Жуғандай шығы даламның.
Көзімді сүртіп, қасымда
Шешесі отыр баламның.




Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   216   217   218   219   220   221   222   223   ...   292




©engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет