Орындаған:Жарқынбек Раушан
15(8-1) топ,екі шет тілі
СӨЖ тапсырмалары
1-тапсырма
Ғылыми төңкерістерді талдау үшін ғылымда парадигма тұжырымдамасын ұсынған американдық ғалым Томас Кун (1922-1996 жж.) Өздерінің ерекшеліктерін көрсетті - ескі парадигмадан жаңа парадигмаға, яғни жаңа, тереңірек және басқасына көшу: күрделі форма ,зерттелген процесс.Оның айтуынша, ғылымның дамуын екі кезеңге бөлуге болады:
1)ғалымдар жеке, ерекше мәселелерді шешу үшін парадигманы қолданған қалыпты кезең;
2)ерекше кезең - жаңа парадигманы іздеу кезеңі.
Осы тұрғыдан алғанда, жаңа парадигманың алдыңғы зерттеулермен ешқандай байланысы болмаса да, оның пайда болуы түсініксіз болады. Шын мәнінде, парадигмаларға қарағанда аномальды фактілердің мысалдары талдау мен бағалау сияқты процестер ғылымның дамуының өте ерте кезеңінде пайда болатынын көрсетеді. Сондықтан ғылымның дамуындағы бұл кезеңдерге қарама -қайшы келу ақылға сыймайды және көптеген ғалымдар бұл пікірге қарсылық білдіреді. Ғылыми танымның нәтижелері түсініктерді қалыптастырумен аяқталады. Ғылымның түсініктілігі бір-бірімен тығыз байланысты аксиомалар, теоремалар мен тұжырымдардың қатаң логикалық құрылысымен түсіндіріледі. Эмпириялық танымның бастау алатын әдісі — бақылау. Ол айналадағы нағыздық объектілері туралы бірқатар алғашқы ақпараттар алуға мүмкіндік береді. Бақылау белсенді танымдық үдеріске жатады және нәрсе мен сыртқы дүние құбылыстарының сезімдік (көбінесе көру) бейнеленуі болып табылады. Бұл әдісті қолданған кезде танушы адам белгілі бір тану мақсатына сүйенеді. Әдетте, ойша әрекет бағдарламасын жоспарлайды және алынған айғақтарға, демек, реалдылық туралы білімдерге сәйкес келетін түсінік береді.
2-тапсырма
"Қоғам өміріндегі саясаттың маңызы"
Эссе
Карапайым демократия арқылы дамыған елдегі саясат адам арқылы айқындалады. Өйткені, әлеуметтік топтар, әлеуметтік қозғалыстардың маңызы жоғары,дегенмен олардың барлығы адамның іс әрекеттерінен туындайды.Олар қаншалықты маңызды болса да, олар адамдардан, олардың жұмысынан шыққан, сондықтан негізгі саяси субъект - адам. Адамдардың саясатқа араласуының басты себебі – қажеттілік.Бұл өмірде мұқтаждық қажет,және оны әлеуметтік,табиғи деп бөлуге болады. Табиғи мұқтаждық ішіңіз, киініңіз және паналаңыз.Қоғамда әлеуметтік қажеттілік туындайды яғни жұмыс істеу, басқа адамдармен қарым -қатынас жасау, қоғамдық өмірге қатысу т.б.Жеке адамның қоғамдық -саяси өміріне белсенді қатысудың көптеген мағынасы бар.Мұндай қарым -қатынас арқылы адамның барлық қабілеттерін дамытуға болады. Азаматтық қоғам мен саяси институттар арасында тығыз байланыс бар.Кәсіби саясатпен айналыспайтын қарапайым адам-толыққанды саяси субъект. Саяси тиімді болу - халыққа және халыққа қызмет ету.Бұл қоғамның жан-жақты дамуының алғы шарты. Мемлекет, қоғам тарапынан адамның саяси санасының қалыптасуы саясаттануда саяси социализация деп аталады (яғни, саяси әлеуметтендіру). Саяси әлеуметтендіру деген түсінік ғылымға 1950-шы жылдарының соңында енгізілді. 1959жылы бұл ұғымды "Саяси әлеуметтендіру" деп аталатын еңбегінде ғылыми деңгейде зерттеген саясаттанушы, ғалым Герберт Хаймен болатын. Шетел саясаттанушылары саяси әлеуметтендірудің негізгі екі жолын атап көрсетеді. Біріншісі - дамудың табиғи жолы. Бұл жолда әлеуметтендіруге қатысушылар отбасы, балалар үшін ата-аналарының саяси көзқарасы,жасөспірімдердің құрбы-құрдастары . Адамның саяси субъектілігі - оның саяси өмірге белсене қатысуымен сипатталады. Саясатты қалыптастыру, оны іске асыру, оған дер кезінде өзгерістер енгізіп отыру, әр адам өзінің саяси қызметінде халықтың өмірлік қажетіне байланысты мақсаттарын іске асыруға көмектесуі және айтарлықтай нәтижеге жетуі, қоғамға пайдалы істерге қатысу саяси субъектілікті сипаттайтын негізгі белгілер. Саясатқа саналы араласуы үшін адамның оған сай қабілеті болуы қажет. Бұл саяси субъектіліктің ішкі терең, мәнді сипаттамасы. Қабілеттілік әрбір адамның қолы оңай жететін қасиет емес. Бұндай қасиет саяси субъектіліктің жоғарыда келтірілген екіжақты көріністерінің өзара тығыз байланыста, өзгерісте болуы арқылы қалыптасады. Адам саясатқа қаншалықты белсене қатысса, оның саяси қабілеті соншалықты артады.
3-тапсырма
Әлеуметтану тарихын бірқатар кезеңдерге бөледі.
Бірінші кезең Ежелгі әлем қоғамы жөнінде әлеуметтік білімдердің қалыптасуын мен дамуын қамтиды. (миф пен эпос: шындықтың айқын көрінісі ретінде; Ежелгі Греция мен Ежелгі Римдегі әлеуметтік және саяси оқытулар).
|
Екінші кезең ортағасыр мен Қайта өрлеу дәуіріндегі әлеуметтік білімнің дамуын қамтиды (Таным формасы мен дүниетаным жүйесінің өзгерісі. Августин Блаженный Теософиясы. Қайта өрлеу дәуіріндегі қоғам жөнінде әлеуметтік білімдер мен ойлар. Н.Макиавелли, Ж.Боден, Т.Гоббс және т.б. әлеуметтік ойларының қалыптасуы).
|
Үшінші кезең
17-18 ғасырдағы адам мен қоғам жөнінде әлеуметтік білімдер. Жаратылыстану құқығы мен қоғамдық келісім концепциясы. Ш.Монтескье, Ж-Ж. Руссо және т.б. әлеуметтік концепциялары. Консерватизм мен либерализм ұғымдары
|
Төртінші кезең 19 -20 ғасырды қамтиды. Адам жөнінде ғылым. Огюст Конт әлеуметтануы. Эмпирикалық социологиялық зерттеулердің қарқынды дамуы. Әлеуметтану позитивизмінде методологиялық бағыттың басымдылығы.
|
Достарыңызбен бөлісу: |