Беккер псевдогипертрофиялық миодистрофиясы - жиілігі бойынша екінші орында тұр, Х – байланысты форма, аурудың ағымы қатерсіз, 1955 жылы бірінші рет сипатталған.
- бастапқы симптомдары 10-15 жаста байқалады, бел- бөксе бұлшықеттерінің әлсізденуі мен сипатталады.
- науқастардың жүрісі өзгереді, орындықтан тұрғанда, баспалдақпен көтерілгенде қозғалыс қиналады, сонымен қатар балтыр бұлшықеттері жалған гипертрофияланады.
Дюшенн ауруынан айырмашылығы: - Интеллекттің төмендеуі болмайды
- Кардиомиопатия болмайды
- Ауру ағымы қатерсіз, жұмсақ, ұзақ уақытқа дейін науқастар өздеріне қарай алады, жеңіл жұмыс істей алады.
- Беккер ауруының морфологиялық өзгешелігі бұлшықет тіндеріндегі регенераторлы процесстердің сақталуы.
- Беккер миодистрофиясында миоглобинпероксидаза белсенділігі сақталынған, Дюшенн ауруында ол күрт төменгдеген.
Достарыңызбен бөлісу: |
